SPIS RZECZY

Wszystkie te rozważania wyprowadzane są z jednego krótkiego fragmentuencykliki Evangelium vitae, w której Jan Paweł II podkreślał, że od eutanazji możnai należy odróżnić decyzję o zaprzestaniu uporczywej terapii. „Od eutanazji należyodróżnić decyzję o rezygnacji z tak zwanej «uporczywej terapii», to znaczy z pewnychzabiegów medycznych, które przestały być adekwatne do realnej sytuacji chorego,ponieważ nie są już współmierne do rezultatów, jakich można by oczekiwać, lubteż są zbyt uciążliwe dla samego chorego i dla jego rodziny. W takich sytuacjach,gdy śmierć jest bliska i nieuchronna, można w zgodzie z sumieniem «zrezygnowaćz zabiegów, które spowodowałyby jedynie nietrwałe i bolesne przedłużenie życia,nie należy jednak przerywać normalnych terapii, jakich wymaga chory w takichprzypadkach». Istnieje oczywiście powinność moralna leczenia się i poddania sięleczeniu, ale taką powinność trzeba określać w konkretnych sytuacjach: należymianowicie ocenić, czy stosowane środki lecznicze są obiektywnie proporcjonalnedo przewidywanej poprawy zdrowia. Rezygnacja ze środków nadzwyczajnychi przesadnych nie jest równoznaczna z samobójstwem lub eutanazją; wyrażaraczej akceptację ludzkiej kondycji w obliczu śmierci” 4 – podkreślał Jan Paweł IIw encyklice poświęconej obronie życia. I choć na pierwszy rzut oka jego poglądysą absolutnie oczywiste, to niestety ich zastosowanie w praktyce, szczególnie przypróbie stworzenia w oparciu o nie prawa, jest już niezmiernie trudne. Ich analizai próba rozjaśnienia lub bardziej praktycznego zastosowania jest zatem konieczna dlakatolików konsekwentnie myślących o kwestiach bioetycznych.Fundamentalne rozróżnienie i JEDność EGOizmówFundamentalna dla zrozumienia tego, czym jest chrześcijańskie rozumienie„zaprzestania uporczywej terapii”, pozostaje różnica między tym działaniema eutanazją. Współcześni bioetycy, głównie utylitarystyczni, ale także niemałaczęść publicystów czy polityków, zajmują się głównie rozmywaniem znaczeniaściśle określonych słów, dzięki czemu udaje się stopniowo poszerzać znaczenieterminu eutanazja i zwiększać akceptację dla obowiązywania eutanastycznychrozwiązań prawnych czy zwyczajów. Aby było to jednak możliwe, konieczne jestzarezerwowanie terminu eutanazja tylko dla tego typu działań, w których chodzio pozbawienie chorego życia, niezależnie od tego, czy środki, jakie są używane doWarszawa 2005, s. 174-175.4 Jan Paweł II, Evangelium vitae, par. 65, cyt. za: Tegoż, Dzieła zebrane, t. I, Kraków 2006, s. 580.