SPIS RZECZY

Liturgicznej, a także osoba zaangażowana w przygotowanie Obrzędu WtajemniczeniaChrześcijańskiego dla Dorosłych (Ordo Initiationis Christianae Adultorum), spotkałsię z nami i pozostał pod mocnym wrażeniem tego, co robimy, ponieważ odnalazłw tym ducha Soboru Watykańskiego II. Pamiętam dobrze naszą drugą audiencjęz Pawłem VI w 1977 roku, gdy położył mi rękę na ramieniu i powiedział: „Kiko, bądźpokorny i wierny Kościołowi, a Kościół pozostanie wierny tobie”. Dziś, kiedy zostałyzatwierdzone statuty Drogi Neokatechumenalnej, mimo trudności, widzę, że tosłowo się spełniło.Dla św. Pawła nie istnieje nic pilniejszego niż głoszenieEwangelii. W Liście do Rzymian pisał on: „Jakże mogliuwierzyć, skoro nie słyszeli; jak mieli usłyszeć, skoro niktim nie ogłosił?”.– Nie ma nic większego jak głoszenie Ewangelii, słowa zbawienia, kerygmatu!Święty Paweł mówi, że Bogu spodobało się zbawić świat poprzez głupstwoprzepowiadania (1 Kor 1,21), lecz gdy zobaczymy tekst grecki jego Listu, nieznajdziemy tam pojęcia „przepowiadanie”, ale słowo „kerygmat”. Czym jestkerygmat? Jest ogłaszaniem nowiny dobrej i zaskakującej; ogłaszaniem, które realizujesię za każdym razem, gdy jest obwieszczane.Na czym polega to głoszenie?– Święty Paweł mówi, że „sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha”(Rz 8,16). Duch Święty podpowiadał apostołom coś, czego sami nie byliby w stanienigdy wymyślić, że mianowicie Ten, którego ukrzyżowano, On właśnie jest Panem! JakiśŻyd mógłby nawet uwierzyć, że Jezus jest Mesjaszem, ale że Synem Boga...? Ta nowinato nowość absolutna: Bóg stał się człowiekiem w Chrystusie i stał się człowiekiem, abyumrzeć za nasze grzechy. Położył własną śmierć w zamian za naszą śmierć.I dlaczego Chrystus umarł za wszystkich? Mówi dalej św. Paweł: „aby ci, co żyją, jużnie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał” (2 Kor 5,15).Według św. Pawła, ludzie są niejako skazani na przeżywanie wszystkiego dla samychsiebie. Ale co w tym złego? – można się zapytać. Ludzie pragną być jedynie szczęśliwi,pobierają się, zapisują się na uniwersytet, pracują na własne konto... Jakże to możliwe,że życie dla samego siebie jest tak poważnym przekleństwem, dla którego, aby jepokonać, Chrystus musiał umrzeć?Odpowiedź znajdujemy w wydarzeniach każdego dnia: dlaczego ludzie porywająsię na własne życie, nawet jeśli niczego im nie brakuje? Czemu tylu młodych jestcoraz bardziej niezadowolonych, mimo że wszystko im wolno? Czemu tylu ludzinauki traci sens życia, choć na wszystkim się znają? Ponieważ nie wystarcza namzaspokojenie samych siebie, bo zostaliśmy stworzeni na obraz Boga, bo istnieje