SPIS RZECZY

243spragnionych napoić? Czy dali jej jeść i pić? Czy można odnieść do nich późniejszesłowa Chrystusa, który mówi do odmawiających pomocy „jednemu z bracinajmniejszych”: „Odejdźcie ode Mnie przeklęci w ogień wieczny” (Mt 25,40)?Decyzje włoskiego i amerykańskiego sądu najwyższego, wsparte przez prezydentaGeorgio Neapolitano i – niestety – część chrześcijan, oznaczają odrzuceniefundamentów naszej cywilizacji i powrót do zasad barbarzyńskich, którychpodsumowaniem może być „nowa zasada miłosierdzia”, głosząca: „Byłem głodny,więc zagłodziliście mnie; byłem nieprzytomny, więc zabiliście mnie; byłemchory, więc odmówiliście mi leczenia”. Nie ma co ukrywać: tego typu „nowezasady moralne”, „nowe zasady miłosierdzia” czy wręcz „nowe dekalogi” są jużformułowane. Peter Singer otwarcie wezwał do odrzucenia zasady świętościżycia i jej zastąpienia „nowymi przykazaniami”, według których prawo do życiaprzysługuje (lub nie) człowiekowi w zależności od tego, czy dysponuje on pewnymicechami (dość arbitralnie zresztą ustanawianymi). Jeśli takich cech nie posiada, tobez najmniejszych konsekwencji i wyrzutów sumienia można go zabić.„Pierwsze nowe przykazanie nakazuje nam traktować ludzi stosownie do pewnychmających etyczne znaczenie cech. Niektóre z nich należą do samej natury człowieka.Zawiera się wśród nich świadomość, zdolność do nawiązywania kontaktówfizycznych, społecznych i intelektualnych z innymi istotami, świadoma wola trwaniażycia i cieszenie się pewnymi przeżyciami. Inne cechy o znaczeniu etycznym mającharakter relatywny: na przykład istnienie krewnych, którzy będą opłakiwać czyjąśśmierć, lub to, że dana istota zajmuje tak ważne miejsce w grupie, że jej śmierćwywoła obawy innych o własne życie” – wyjaśnia Singer. Tłumacząc to na normalnyjęzyk: możemy zabić drugiego człowieka, jeśli jest on nieświadomy, nie ma krewnych(albo krewni chcą jego śmierci), a na dodatek jest na tyle mało ważny, że nikt sięo niego nie będzie troszczył21.Nad grobem Eluany i Terri trudno nie zadać sobie pytania, czy rzeczywiście chcemyżyć w świecie, w którym rządzi tak rozumiane miłosierdzie? Czy chcemy żyćw świecie, w którym miłosierny okazuje się nie Samarytanin, który opatruje rany,ale kapłan i lewita, którzy mijają cierpiącego, a może i bandyci, którzy go dobijają –oczywiście w imię miłosierdzia i wyzwolenia go od cierpienia?21 P. Singer, O życiu i śmierci, s. 209.Granice uporczywej terapii