SPIS RZECZY

Swoistym paradoksem jest fakt, że do tej imperialistycznej i w gruncierzeczy rasistowskiej polityki antynatalistycznej dali się zaprząc lewicowi aktywiści,głoszący hasła sprawiedliwości społecznej. Jako pierwsza natomiast rzeczywistycharakter konfliktu rozpoznała Stolica Apostolska. Już w 1974 roku Paweł VIpowiedział wprost, że mamy do czynienia z wojną. W przemówieniu na forumŚwiatowej Konferencji FAO w Rzymie pytał retorycznie: „Czyż nie jest nową formąwojny narzucanie narodom ograniczającej polityki demograficznej, aby nie domagałysię należnego im udziału w dobrach ziemi?”.Podobnie uważał Jan Paweł II, który podczas Światowych Dni Młodzieżyw Denver w 1993 roku mówił wręcz o „spisku przeciw życiu, w który zamieszanesą także instytucje międzynarodowe, zajmujące się propagowaniem i planowaniemprawdziwych kampanii na rzecz upowszechnienia antykoncepcji, sterylizacji i aborcji.Również środki społecznego przekazu biorą często udział w tym spisku, utwierdzającw opinii publicznej ową kulturę, która uważa stosowanie antykoncepcji, sterylizacji,aborcji a nawet eutanazji za przejaw postępu i zdobycz wolności, natomiast postawębezwarunkowej obrony życia ukazują jako wrogą wolności i postępowi”.W encyklice Evangelium vitae Jan Paweł II przywołał biblijną historię o faraonieegipskim, który widząc w prężnych demograficznie Izraelitach potencjalnychkonkurentów, rozkazał zabijać żydowskie niemowlęta. „W ten sam sposób – piszepapież – postępuje i dziś wielu możnych tego świata. Oni także są przerażeniobecnym tempem przyrostu ludności i obawiają się, że narody najbardziej płodnei najuboższe stanowią zagrożenie dla dobrobytu i bezpieczeństwa ich krajów.W konsekwencji, zamiast podjąć próbę rozwiązania tych poważnych problemóww duchu poszanowania godności osób i rodzin oraz nienaruszalnego prawakażdego człowieka do życia, wolą propagować albo narzucać wszelkimi środkamina skalę masową politykę planowania urodzin. Nawet wówczas, gdy proponująpomoc gospodarczą, uzależniają ją wbrew sprawiedliwości od akceptacji politykiantynatalistycznej” (EV, 16).Nic więc dziwnego, że właśnie Kościół katolicki dla wielu ludów zagrożonychtą polityką pozostaje ostatnią nadzieją. W 2007 roku podczas swej pielgrzymki doBrazylii Benedykt XVI spotkał się z delegacją największej organizacji skupiającejtamtejszych Indian. Wręczyli mu oni pismo, w którym prosili o ratunek: „Nasze