I

dan wanneer de target alleen verschijnt (de letter O in een leeg display). Versterkte activatie
(opname van glucose) werd daarbij gevonden in het deel van het pulvinar contralateraal ten
opzichte van het veld, waarbinnen dit stimuluspatroon werd aangeboden. In andere delen
van de thalamus, zoals de mediodorsale kernen, of het primaire visuele gebied V1, werd
geen toegenomen activatie gevonden.
De belangrijke rol van het pulvinar in visuele aandachtprocessen is ook door middel van
dierstudies bevestigd door onderzoekers als Desimone en Peterson, en Robinson. Daarbij
werden micro-injecties met de stof muscimol, een GABA agonist (= versterker), toegepast in
het linkerdeel van het pulvinar van de aap. Peterson ontdekte dat dit de reactietijd in het
verspringen van aandacht van de ipsilaesionale kant − de door muscimol gedesactiveerde
kant − naar het contralaesionale veld sterk deed toenemen. Als bijvoorbeeld het linkerdeel
van het pulvinar werd gedesactiveerd, bleek cueing in het linkerveld niet aangetast ten opzichte
van controle-apen.
Echter, cueing in het rechterveld (het 'slechte veld') leidde tot een drastische verlenging van
de reactietijd.
Figuur 7.14 Boven: thalamus met
enkele belangrijke kernen. De
nucleus reticularis (NR) is als een
‘schil’ rondom de thalamus weergegeven.
Onder: vereenvoudigde
weergave van het thalamisch
circuit voor attentionele versterking
van LaBerge. Afferente input vanuit
A (bijvoorbeeld een stimuluskenmerk
waarop aandacht is gericht)
leidt tot selectieve versterking
van het hiermee geassocieerde
(reciproke) thalamocorticale
circuit. Dit geschiedt via laterale
inhibitie van de naburige circuits
(input B; een stimuluskenmerk
waarop aandacht niet is gericht)
via cellen in de nucleus reticularis
(NR: zwarte cel).
Desimone toonde verder aan dat deactivatie van het pulvinar door muscimol in meer laterale
delen van het pulvinar, die vele verbindingen hebben met V4 en IT, leidde tot verstoring van
het gedrag van apen als er gelijktijdig een distractor in het goede (ipsilaesionale) veld werd
aangebodenEvenals in het model van Skinner en Yingling speelt bij LaBerge de nucleus
reticularis van de thalamus (NR) een centrale rol. In het thalamische circuit van LaBerge is
echter het netto effect van de NR een selectieve versterking en niet inhibitie van afferente
input naar de schors (zie figuur 7.14 voor een schematische weergave van dit circuit). Dit
komt omdat de NR vele sterk inhiberende horizontale verbindingen heeft. De axonen van
183