I

espectievelijk de extrastriate, de inferotemporale en de auditieve associatiegebieden op de
grens van temporale en pariëtale schors. Het extrastriate systeem is gevoelig voor elementaire
visuele kenmerken. Daarentegen is het systeem voor opslag van perceptuele objecten
in de inferotemporale schors vooral gevoelig voor globale structuur en dimensies. Primingeffecten
treden hier ook op voor nieuwe objecten als tekeningen van driedimensionale figuren,
maar alleen als deze niet strijdig zijn met geometrische regels (zoals bijvoorbeeld een 'onmogelijke
figuur' van Esscher: dit werkt niet als prime).
Het auditieve associatiegebied is vooral actief bij opslag van gesproken woorden. Bij priming
van gesproken woorden (dit vindt voornamelijk plaats in de pariëtaal-temporale gebieden), is
eventueel nog een verdere onderverdeling aan te brengen tussen twee aspecten. Het eerste
aspect heeft betrekking op puur akoestische stemspecifieke kenmerken van gesproken
woorden, en zou met de rechterhemisfeer zijn verbonden. Het tweede aspect is verwerking
van abstracte fonologische kenmerken. Dit zou met name in de linkerhemisfeer plaatsvinden.
De perceptuele modulen waarmee het PRS is verbonden, hebben ook uitvoer naar hogereorde
of centrale structuren, waarin conceptuele kennis is opgeslagen. Deze hogere vormen
van kennis − semantische records genoemd door Schacter − zijn eveneens itemspecifiek, en
via de perceptuele modulen toegankelijk voor priming in conceptueel-impliciete tests. Deze
semantische representaties, en de hiermee geassocieerde structuren in hersenen, zijn ook
toegankelijk voor bewuste verwerking. Deze bewuste ervaring is echter geen automatisch
gevolg van activatie van de inputmodule, maar treedt alleen op als deze kennis door een
hogere-orde proces wordt geactiveerd.
In een PET studie van Squire werd aan proefpersonen gevraagd na aanbieding van woordstammen
het eerste woord te reproduceren dat zij in gedachte kregen, een typische priming
instructie dus. De controleconditie was aanbieding van woordstammen zonder voorafgaande
presentatie van de volledige versies. Interessant was nu dat het extrastriate gebied van de
rechterhemisfeer een verminderde doorbloeding vertoonde, vergeleken met de controleconditie.
Als zij echter een 'recall' instructie kregen (op de woordstam reageren met een woord
uit de eerder aangeboden reeks), vertoonden de hippocampus en prefrontale schors een
sterkere doorbloeding, vergeleken met de priming- en baselineconditie. Dit laatste resultaat
geeft steun aan het idee dat primingeffecten berusten op selectie van meer efficiënte, dat wil
zeggen reeds voorgevormde (mogelijk Hebbiaanse) synaptische verbindingen in corticale
circuits.
Het feit dat priming vaak de sterkste effecten laat zien in de rechterhemisfeer, is een verdere
aanwijzing dat vooral fysische, vormspecifieke kenmerken van de stimulus een rol spelen bij
repetitiepriming. Een sterk bewijs hiervoor werd gevonden in een andere woordstamaanvulling
studie van Squire waarbij de stimuli in het rechter en linker visuele veld werden aangeboden,
terwijl de proefpersoon het centrum van het beeldscherm fixeerde. Linker- en rech-
240