I

met de dendrieten van de outputneuronen. De synapsen tussen inputaxonen van de UCS
met dezelfde dendrieten zijn in het voorbeeld niet modificeerbaar. Aangenomen wordt dat dit
soort elementaire geheugennetwerken actief zijn in de amygdala en orbitofrontale schors,
waar hun taak is vast te stellen in hoeverre een stimulus een belonend karakter (dus kenmerken
van een CS) heeft. Is dit het geval dan zullen de outputneuronen gaan vuren met
hetzelfde patroon dat de primaire renforcer UCS heeft: in het voorbeeld dus volgens het
patroon + + -. Dit gebeurt echter pas als een bepaalde drempelwaarde (bijvoorbeeld 2) is
overgeschreden.
9.5.6 Circuits van primaire en secundaire emoties
Het in het linkerdeel van figuur 9.10 getoonde netwerk heeft een duidelijk hiërarchische
opbouw, waarbij hypothalamus en amygdala de lagere niveaus, en orbitofrontale schors en
anterieure cingulate gebied de hogere niveaus van neuroaffectieve verwerking representeren.
Aangenomen wordt dat deze twee neurale niveaus ook door verschillend typen emoties
worden aangesproken. In het model dat in figuur 9.14 wordt getoond (ontleend aan Damasio)
is dit onderscheid verder uitgewerkt.
IR
Stimulus
IR
VM
Stimulus
A
H
IR
A
H
IR
gelaatspieren
spieren ledematen
autonome
reacties
endocriene reacties
en ander chemische
reacties in bloedbaan
gelaatspieren
spieren ledematen
autonome
reacties
endocriene reacties
en ander chemische
reacties in bloedbaan
neurotransmitter
nuclei
neurotransmitter
nuclei
Figuur 9.14 Schematische afbeelding van twee neurale circuits, verbonden met respectievelijk primaire emoties
(links) en secundaire emoties (rechts). Lateraal mediaal aanzicht van de hersenen. H=Hypothalamus,
A=Amygdala, VM=Ventromediale prefrontale schors. IR= interne responsen. Naar: Damasio (1995).
In dit model worden primaire emoties (links) gereguleerd door een circuit bestaande uit hypothalamus
en amygdala. De hypothalamus ontvangt prikkels uit de amygdala. Deze detecteert
de aanwezigheid van primaire kenmerken van signalen uit de omgeving zoals geluid, beweging,
vorm die bijvoorbeeld met 'gevaar' zijn geassocieerd. Vaak zullen dit ook combinaties
van kenmerken kunnen zijn. Deze meer complexe prikkels zijn dan afkomstig uit de secundaire
posterieure schorsgebieden.
274