I

9.7.1 Lateraliteit van valentie: links positief, rechts negatief
Een bekende opvatting is dat negatieve emoties door de linkerhemisfeer en positieve emoties
door de rechterhemisfeer worden gecontroleerd. Dit is onder andere gebaseerd op studies
met patiënten, waarbij de linker- of rechterhemisfeer werd gedesactiveerd door inspuiting
van de stof sodium-amytal in de linker of rechter halsslagaders. Deze stof heeft als
eigenschap dat zij tijdelijk de werking van een hersenhelft uitschakelt. Ongeveer dezelfde
resultaten zijn later gevonden bij patiënten met laesies in de linker- en rechterhersenhelft.
Beide typen studies toonden aan dat desactivatie, of beschadiging, van de linkerhemisfeer
vaak gepaard ging met een depressieve stemming, en desactivatie of beschadiging van de
rechterhemisfeer met een eufore of opgewekte stemming. De negatieve stemming zou volgens
Davidson en Gainotti een gevolg zijn van het uitschakelen van het neurofysiologische
mechanisme in de linkerhemisfeer dat een positieve stemming teweegbrengt. Evenzo zou de
eufore stemming toegeschreven kunnen worden aan het uitschakelen van het mechanisme
in de rechterhemisfeer dat de negatieve stemming reguleert.
.
Figuur 9.18 Een aantal opvattingen over
de affectieve functies van linker- en
rechterhemisfeer.
Davidson meent echter dat het
hier niet zozeer gaat om positieve
of negatieve emoties, maar om
een meer basale eigenschap, namelijk
de neiging om een positieve
reinforcer te benaderen of een
negatieve reinforcer te vermijden.
Hij concludeert daarbij ook dat de linker- en rechterhersenhelften geen homogene structuren
zijn, maar een grote mate van regionale specificiteit kennen, waarbij vooral de verschillen
tussen de posterieure en anterieure gebieden in het oog springen. Deze redenering volgend,
suggereert Davidson dat de approach-avoidance mechanismen zich respectievelijk bevinden
in de linker en rechter mediale delen van de prefrontale schors. Dit gebied, bleek al eerder,
heeft een belangrijke regulerende functie bij controle van emotionele processen Deze laatste
hypothese lijkt onder andere bevestigd te worden door PET studies van depressieve patiënten:
dezen vertonen inderdaad minder activatie in de linker frontale gebieden dan controle-
281