Herkese Lazim Olan Iman - Mevlana Halidi Bagdadi

Onun Peygamberi, bizim gibi bir insan ve Allahü teâlânın sevgili
kulu olan Muhammed aleyhisselâma inanmakdır. İslâm dîninde
Muhammed “aleyhissalâtü vesselâm”, (Ma’sûm) kusûrsuz bir insandır.
Allahü teâlâ Onu kendi emrlerini insanlara bildirmek için
seçmişdir. İslâm dîni, bütün Peygamberleri kabûl ve tasdîk eder
“aleyhimüssalevâtü vetteslîmât”. Bunların hepsini sever ve hurmet
eder. Esâsen eski din kitâblarında ve hakîkî Tevrât ve İncîlde bir
son Peygamberin “aleyhissalâtü vesselâm” geleceği yazılıdır. Muhammed
aleyhisselâm en son Peygamberdir ve Ondan sonra bir
dahâ Peygamber gelmeyecekdir.
Muhammed aleyhisselâmın, Allahü teâlânın Peygamberi olduğuna
inanmak demek, Onun bildirdiği Kur’ân-ı kerîmde yazılı
olan emrlerin ve yasakların hepsinin, Allahü teâlânın emrleri ve
yasakları olduğuna inanmak, hepsini kabûl etmek, beğenmek demekdir.
Böyle inanan kimse, bunlardan ba’zılarına uymazsa, îmânı
bozulmaz. Müslimânlıkdan çıkmaz. Fekat, bunlardan birine bile
uymadığına üzülmez ve bu hâli ile öğünürse, Peygambere inanmamış
olur, îmânı bozulur, kâfir olur. Uygunsuz hareketinden dolayı
Allahü teâlâya karşı boynu bükük, kalbi üzüntülü olursa, îmânının
kuvvetli olduğu anlaşılır.
Aşağıda islâm dîninin esâslarından bahs olunacakdır. İslâmiyyetde
dürlü âyinler, dinde reformlar, dürlü dürlü yortular yokdur.
İslâm dîni, insanların dürüst ve nâmûslu yaşamalarını ve hayâtdan
da zevk almalarını emr etmişdir. İbâdet için emr etdiği zemânlar
kısadır. İbâdetde esâs, kalbini temâmiyle Allahü teâlâya bağlamakdır.
İbâdet, bir âdet olarak değil, Allahü teâlânın huzûruna çıkıp,
Ona can ve gönülden şükr etmek ve Ona yalvarmak için yapılmakdadır.
Riyâ [gösteriş] olarak yapılan bir ibâdeti Allahü teâlâ
kabûl etmez. Kur’ân-ı kerîmde de Mâ’ûn sûresinde meâlen, (Ey
Resûlüm, kıyâmet gününü inkâr eden, yetîmi sertlik ve sitemle
def’ edip hakkını gasb eden, fakîri doyurmayan ve başkalarını da
fakîre iyilik yapmağa teşvîk etmeyen o kimseyi gördün mü? Nemâzlarını
gaflet ile kılanlara ve riyâ, gösteriş yapanlara ve zekâtı
[fakîrin hakkını] vermeyenlere şiddetli azâb vardır) buyurulmakdadır.
İslâm dîninin kitâbı, “KUR’ÂN-I KERÎM”dir. Kur’ân-ı kerîm,
Muhammed aleyhisselâma, Allahü teâlâ tarafından gönderilmiş
ve kendisi tarafından Eshâbına teblîg olunmuşdur. Kur’ân-ı
kerîm neşr olunurken büyük bir dikkat ile zapt edilmiş ve hiç bir
kelimesi, hiç bir harfi değişmeden, bugüne kadar gelmişdir. Hiç
bir semâvî kitâb, Kur’ân-ı kerîm kadar belîg değildir. Aradan on
dört asr geçmiş olmasına rağmen, bugün de, o berraklığını, i’câz,
– 105 –