Herkese Lazim Olan Iman - Mevlana Halidi Bagdadi

diye düşünülebilir. Esâsen bütün bu mu’cizeler, bunları görenler
tarafından nakl edilmekdedir. Böyle bir hâdiseyi gören bir kimse,
kendi hislerine mağlûb olarak, o hâdiseyi küçültebilir veyâ mubâlağa
edebilir, yâhud tam hakîkate uygun olmayarak, kendi gördüğü
gibi değil, zan etdiği gibi anlatabilir. Fekat, şunu da unutmayalım
ki, bugün bu mu’cizeler etrâfında yapılan münâkaşalar, artık
gayb olmuş gibidir ve artık İncîllerdeki mu’cizelere inananlar hemen
hemen kalmamışdır. Bir tanınmış başpiskopos geçenlerde:
(Bir insan, bu mu’cizelere inanmasa da, hakîkî bir hıristiyan olabilir.
Çünki, hıristiyanlığın esâsı, Allaha inanmak ve insanlara acımakdır)
diyordu. Demek oluyor ki, biz İncîli okurken, ister onun
bir masal kitâbı olduğunu ve onda anlatılan mu’cizelerin ancak hayâl
âleminde meydâna geldiğini kabûl edelim veyâ etmiyelim, bunun
dindarlıkla alâkası yokdur.
Şurası şâyân-ı dikkatdir ki, Îsâ aleyhisselâmın mu’cizeleri, onu,
bir tarafdan dünyâya tanıtırken, bir tarafdan da, bir çok kimsenin
düşmanlığına sebeb oldu. Yehûdî din adamları, Îsâ aleyhisselâmın
Beytanyada hasta adamı iyileşdirdiğini, Lazarı diriltdiğini haber
alınca, (Bu adam bu mu’cizelerle bütün insanları kendisine cezb
ediyor. Artık kendisini Allah yerine koymağa başladı. Bunun şerrinden
kendimizi muhâfaza etmek için Onu öldürtmeliyiz) diye
karâr verdiler ve Onu Romalılara şikâyet etdiler. Îsâ aleyhisselâm,
bu sıralarda son mu’cizesini yapıyor ve kendisini yakalamak için
gelen askerlerin içinde bulunan ve Petrus tarafından kulağı kesilen
başkâhinin hizmetcisinin, kulağını tekrâr yerine koyuyor ve böylece
bütün dünyâya, (insanların düşmanlarına bile merhamet etmesi
lâzım olduğunu) gösteriyordu.
[Bir yehûdî din adamı olan, H. Hirsch Graetzin (History of the
Jews) kitâbındaki beyânına göre, yehûdîler, kendi cemâ’atlerinin,
Tevrâtın emrlerine tam ittibâ’ edebilmelerini te’mîn için, (Yetmişler
Meclisi)ni kurdular. Bu meclisin reîsine (Baş kâhin) dediler.
Yehûdî gençlerine, mekteblerde dinlerini öğreten, Tevrâtı açıklayan
yehûdî din adamlarına (Yazıcılar) denilir. Bunların, Tevrâta
yapdıkları açıklamaların, ilâvelerin bir kısmı, sonradan yazılan
Tevrâtlara karışdırılmışdır. İncîllerde geçen yazıcılar, işte bunlardır.
Bunların bir diğer vazîfesi de, yehûdîlerin Tevrâta ittibâ’ etmelerini
sağlamakdır.]
Îsâ aleyhisselâmın mu’cizeleri, bundan sonra bitdi. Romalılar
Onu yakalayıp, Hirodesin önüne götürdükleri zemân, Hirodes
Ondan mu’cizeler göstermesini isteyince, Îsâ aleyhisselâm cevâb
vermiyerek susdu ve önüne bakdı. Çünki, artık vazîfesi bitmiş, Al-
– 297 –