Herkese Lazim Olan Iman - Mevlana Halidi Bagdadi
(Herkese Lâzım Olan Îmân) kitâbı dört kısımdan meydâna gelmişdir. I. kısım; Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî Hazretlerinin (İ’tikâdnâme) kitâbının tercemesidir. (Hadîs-i Cibrîl) adı verilen; islâmın beş şartını ve îmânın altı şartını anlatan bir hadîs-i şerîfin açıklamasıdır. Ayrıca Şerefüddîn Yahyâ Münîrinin iki mektûbu, Allahü teâlâ vardır, birdir, konuları vardır. II. kısım; (Müslimânlık ve Hıristiyanlık) kitâbıdır. Burada Peygamberler, kitâblar, dinler, (Yehûdîlik, hıristiyanlık ve islâmiyyet) hakkında bilgi verilmekde, Hakîkî bir müslimân olmanın şartları açıklanmakda, müslimânlığa hayran olanların sözleri ile, (42) tane başka din mensûbu iken islâmiyyeti seçen zâtların hayâtları anlatılmakdadır. III. kısım; (Kur’ân-ı Kerîm ve Bugünkü Tevrât ve İncîller) kitâbıdır. Burada, bugünkü Tevrât ve İncîller hakkında bilgi verilmekde, Kitâb-ı Mukaddesdeki hatâlar îzâh edilmekde, Kur’ân-ı Kerîmin son ve değişmiyen kitâb olduğu ilmî olarak anlatılmakdadır. Ayrıca Muhammed aleyhisselâmın mu’cîzeleri, fazîletleri, güzel ahlâk ve âdetleri anlatılmakdadır. IV. kısım; (İslâm Dîni ve Diğer Dinler) kitâbıdır. Burada islâm dîninin vahşet dîni olmadığı, hakîkî müslimânın câhil olmadığı, ilkel dinler, semâvî dinler, islâmiyyetde felsefe olamıyacağı konuları açıklanmakdadır.
(Herkese Lâzım Olan Îmân) kitâbı dört kısımdan meydâna gelmişdir.
I. kısım; Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî Hazretlerinin (İ’tikâdnâme) kitâbının tercemesidir. (Hadîs-i Cibrîl) adı verilen; islâmın beş şartını ve îmânın altı şartını anlatan bir hadîs-i şerîfin açıklamasıdır. Ayrıca Şerefüddîn Yahyâ Münîrinin iki mektûbu, Allahü teâlâ vardır, birdir, konuları vardır.
II. kısım; (Müslimânlık ve Hıristiyanlık) kitâbıdır. Burada Peygamberler, kitâblar, dinler, (Yehûdîlik, hıristiyanlık ve islâmiyyet) hakkında bilgi verilmekde, Hakîkî bir müslimân olmanın şartları açıklanmakda, müslimânlığa hayran olanların sözleri ile, (42) tane başka din mensûbu iken islâmiyyeti seçen zâtların hayâtları anlatılmakdadır.
III. kısım; (Kur’ân-ı Kerîm ve Bugünkü Tevrât ve İncîller) kitâbıdır. Burada, bugünkü Tevrât ve İncîller hakkında bilgi verilmekde, Kitâb-ı Mukaddesdeki hatâlar îzâh edilmekde, Kur’ân-ı Kerîmin son ve değişmiyen kitâb olduğu ilmî olarak anlatılmakdadır. Ayrıca Muhammed aleyhisselâmın mu’cîzeleri, fazîletleri, güzel ahlâk ve âdetleri anlatılmakdadır.
IV. kısım; (İslâm Dîni ve Diğer Dinler) kitâbıdır. Burada islâm dîninin vahşet dîni olmadığı, hakîkî müslimânın câhil olmadığı, ilkel dinler, semâvî dinler, islâmiyyetde felsefe olamıyacağı konuları açıklanmakdadır.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
elinde bulunan İncîl, bu eski İncîlin çok değişmiş bir şeklidir. Çünki<br />
1600 senesinden bugüne kadar İncîl birçok tebeddüllerden geçmiş,<br />
içindeki ba’zı kısmlar (apocrypha), ya’nî (doğruluğundan şübhelenilen<br />
kısmlar) olarak çıkarılmış, ba’zı kısmları, meselâ Jüdit,<br />
Tobias, Bâruh, Ester v.s. büsbütün kaldırılmışdır. Nihâyet AV<br />
(Authorised Version = Resmen kabûl edilmiş ifâde) ismi ile (son<br />
ve doğru İncîl) olarak neşr olunmuşdur. Fekat birçok ilm adamları,<br />
hattâ meşhûr başvekîl Churchill bile, (Bu İncîlin ifâdesi son derecede<br />
bozukdur) dedikleri için, bir müddet, 1611 senesinden kalan<br />
ve KJV (Kral James İfâdesi) ismi altında meşhûr olan eski İncîle<br />
dönülmüşdür. Nihâyet 1952 senesinde İncîl yeniden düzeltilmiş<br />
ve RSV (düzeltilmiş ve gözden geçirilmiş ifâde) isminde yeni<br />
bir İncîl hâzırlanmış, fekat bu da kâfî derecede düzeltilmemiş kabûl<br />
edildiğinden, bundan kısa bir zemân sonra 1391 [m. 1971]de<br />
(Çifte tashîhli İncîl) ortaya konulmuşdur.<br />
Katoliklerin İncîli de pek çok tahrîfâta [değişikliklere] uğramışdır.<br />
Şöyle ki, İbrânîceden yunancaya ve ondan da latinceye<br />
çevrilen İncîl, 325 senesinde Büyük Konstantinin emri ile toplanan<br />
İznik meclisi, 364 senesinde Ludicia meclisi, 381 de İstanbul<br />
meclisi, 397 senesinde Kartaca ruhban meclisi, 431 de Efesus<br />
[Efes] meclisi, 451 de Kadıköy meclisi ve dahâ birçok meclisler tarafından<br />
tedkîk edilip, her def’asında yeniden tertîb edilmiş, her<br />
def’asında ba’zı kısmlar tebdîl edilmiş, Ahd-i Atîkde bulunan<br />
ba’zı kitâblar çıkarılmış, ba’zı meclislerde red edilen ba’zı kitâblar<br />
ise kabûl edilmişdir. Fekat 930 [m. 1524] senesinde Protestanlık<br />
meydâna çıkınca, bu kitâblar tekrâr incelenmiş, yine değişiklikler<br />
yapılmışdır.<br />
Bütün bu müddet zarfında, pek çok hıristiyan din adamı, yapılan<br />
terceme ve değişikliklere i’tirâz etmiş, kitâb-ı mukaddesin ba’zı<br />
kısmlarının ilâve edildiğini ileri sürmüşlerdir.<br />
Yukarıda da bahs etdiğimiz gibi, İncîlin en eski şekli olan, İbrânîce<br />
nüshasından yanlış terceme edildiğini iddi’â edenler çok<br />
haklıdırlar. Zîrâ İbrânîcede (Baba) kelimesi, yalnız bir çocuğun<br />
kendi babası değil, aynı zemânda (Hürmete lâyık büyük bir şahsiyyet)<br />
ma’nâsına da gelmekdedir. Bunun içindir ki, Kur’ân-ı kerîmde,<br />
İbrâhîm aleyhisselâmın amcası olan Âzere (Âzer denilen<br />
babası) denilmekdedir. Çünki, asl babası olan Târuh ölmüşdü.<br />
Amcası Âzerin yanında yetişmiş ve o zemânki âdete uyarak, ona<br />
baba demişdi. Türkistânda, hürmet edilen, merhamet edilen kimselere<br />
de (baba) denildiğini, (Reşehât) kitâbındaki konuşmalar<br />
göstermekdedir. Biz türkçede de, (Ne baba adam!) diye bir kim-<br />
– 277 –
Change language