Herkese Lazim Olan Iman - Mevlana Halidi Bagdadi
(Herkese Lâzım Olan Îmân) kitâbı dört kısımdan meydâna gelmişdir. I. kısım; Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî Hazretlerinin (İ’tikâdnâme) kitâbının tercemesidir. (Hadîs-i Cibrîl) adı verilen; islâmın beş şartını ve îmânın altı şartını anlatan bir hadîs-i şerîfin açıklamasıdır. Ayrıca Şerefüddîn Yahyâ Münîrinin iki mektûbu, Allahü teâlâ vardır, birdir, konuları vardır. II. kısım; (Müslimânlık ve Hıristiyanlık) kitâbıdır. Burada Peygamberler, kitâblar, dinler, (Yehûdîlik, hıristiyanlık ve islâmiyyet) hakkında bilgi verilmekde, Hakîkî bir müslimân olmanın şartları açıklanmakda, müslimânlığa hayran olanların sözleri ile, (42) tane başka din mensûbu iken islâmiyyeti seçen zâtların hayâtları anlatılmakdadır. III. kısım; (Kur’ân-ı Kerîm ve Bugünkü Tevrât ve İncîller) kitâbıdır. Burada, bugünkü Tevrât ve İncîller hakkında bilgi verilmekde, Kitâb-ı Mukaddesdeki hatâlar îzâh edilmekde, Kur’ân-ı Kerîmin son ve değişmiyen kitâb olduğu ilmî olarak anlatılmakdadır. Ayrıca Muhammed aleyhisselâmın mu’cîzeleri, fazîletleri, güzel ahlâk ve âdetleri anlatılmakdadır. IV. kısım; (İslâm Dîni ve Diğer Dinler) kitâbıdır. Burada islâm dîninin vahşet dîni olmadığı, hakîkî müslimânın câhil olmadığı, ilkel dinler, semâvî dinler, islâmiyyetde felsefe olamıyacağı konuları açıklanmakdadır.
(Herkese Lâzım Olan Îmân) kitâbı dört kısımdan meydâna gelmişdir.
I. kısım; Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî Hazretlerinin (İ’tikâdnâme) kitâbının tercemesidir. (Hadîs-i Cibrîl) adı verilen; islâmın beş şartını ve îmânın altı şartını anlatan bir hadîs-i şerîfin açıklamasıdır. Ayrıca Şerefüddîn Yahyâ Münîrinin iki mektûbu, Allahü teâlâ vardır, birdir, konuları vardır.
II. kısım; (Müslimânlık ve Hıristiyanlık) kitâbıdır. Burada Peygamberler, kitâblar, dinler, (Yehûdîlik, hıristiyanlık ve islâmiyyet) hakkında bilgi verilmekde, Hakîkî bir müslimân olmanın şartları açıklanmakda, müslimânlığa hayran olanların sözleri ile, (42) tane başka din mensûbu iken islâmiyyeti seçen zâtların hayâtları anlatılmakdadır.
III. kısım; (Kur’ân-ı Kerîm ve Bugünkü Tevrât ve İncîller) kitâbıdır. Burada, bugünkü Tevrât ve İncîller hakkında bilgi verilmekde, Kitâb-ı Mukaddesdeki hatâlar îzâh edilmekde, Kur’ân-ı Kerîmin son ve değişmiyen kitâb olduğu ilmî olarak anlatılmakdadır. Ayrıca Muhammed aleyhisselâmın mu’cîzeleri, fazîletleri, güzel ahlâk ve âdetleri anlatılmakdadır.
IV. kısım; (İslâm Dîni ve Diğer Dinler) kitâbıdır. Burada islâm dîninin vahşet dîni olmadığı, hakîkî müslimânın câhil olmadığı, ilkel dinler, semâvî dinler, islâmiyyetde felsefe olamıyacağı konuları açıklanmakdadır.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Eflâtun felsefesine uydurmak arzû etdiklerinden dolayı akl-i selîmin<br />
kabûl etmiyeceği Teslîs (üçlü tanrı) inancı hâsıl oldu.<br />
Eflâtun felsefesine göre, birçok puta tapmak, her tanrı için ayrı<br />
bir put yapmak doğru değildir. İlahlar hakîkatde üçlüdür.<br />
Birincisi, Babadır. En yüce yaratıcı ve diğer iki ilâhın Babasıdır.<br />
Birinci uknumdur.<br />
İkincisi, Asl, görünür olan tanrıdır ki, görünmez olan Babanın<br />
vezîridir. Bu, (Logos = mukaddes kelâm)dır. Hıristiyanların Îsâ<br />
aleyhisselâma (Logos) mukaddes kelâm dedikleri ve ilah kabûl etdikleri<br />
Yuhannâ İncîlinin başında yazılıdır.<br />
Üçüncüsü ise, görünen ve bilinen Kâinat (Doğa)dır. İşte Yunanlılar<br />
ve Romalılar da, hıristiyanlığı buna benzetmek istemişlerdir.<br />
Îsâ aleyhisselâm, (Ben ancak sizin gibi bir insanım) dediği hâlde,<br />
Onu Allahın oğlu olarak kabûl etmişler, buna bir de (Rûh-ülkuds)<br />
ekliyerek, baba, oğul, kudsî Rûh adı altında üçlü tanrı manzûmesi<br />
meydâna getirmişlerdir. Hâlbuki, ibrânî İncîllerde kullanılan<br />
(Baba) kelimesi, Allahü teâlânın büyük kudret sâhibi olduğunu,<br />
Îsâ aleyhisselâm hakkında kullanılan oğul kelimesi ise, Onun<br />
vücûdça oğul değil, Allahın (sevgili kulu) olduğunu göstermekdedir.<br />
Rûh-ul-kuds ise, Allahü teâlânın Îsâ aleyhisselâma verdiği<br />
Peygamberlik kudreti idi. Kur’ân-ı kerîmde, bu husûs şöyle zikr<br />
edilmekdedir: Tahrîm sûresinin 12. ci âyetinde meâlen, (Îmân<br />
edenlere misâl olanlardan biri de, İmrân kızı Meryemdir. O nâmûsunu<br />
[harâm ve fuhşdan] muhâfaza etdi. Ona [yaratdığımız] rûhdan<br />
üfledik. O, rabbinin sözlerini ve kitâblarını tasdîk etdi. O, rabbine<br />
itâ’at edenlerdendi) buyurulmuşdur.<br />
Îsevîliğin zuhûrunda bu Teslîs (üç tanrı) i’tikâdı yokdu. Yukarıda<br />
ismi geçen, Destân Mustafâ “rahime-hullah” diyor ki: ((Teslîs<br />
fikrini) ilk def’â olarak, felsefeci Eflâtûn düşündü. Pavlus ismindeki<br />
yehûdî, hıristiyanlığa karışdırdı. Mîlâddan, bir rivâyete göre, 200<br />
sene sonra, Sibelius isminde bir papaz bu fitneyi tekrâr körükledi.<br />
O zemâna kadar yalnız tek Allaha ve Peygamber olarak Îsâ aleyhisselâma<br />
inanılıyordu. Sibeliusun teklîfi pek çok hıristiyan tarafından<br />
şiddet ile red edilmiş, kiliseler arasında kanlı kavgalar baş<br />
göstermiş, çok kan dökülmüşdür. Fransızcadan Arabîye çevrilmiş<br />
olan, o zemânın bir târîhinde bu husûs açıkca yazılıdır. 200 senesinde<br />
yalnız baba ve oğul fikri öne sürülmüşdü. Bunlara Rûh-ülkuds<br />
de ilâvesi, ancak ondan 181 sene sonra, ya’nî 381 yılında Bizans<br />
İmperatörü Theodosius zemânında İstanbulda kurulan bir<br />
konsül [rühânî meclis]de karârlaşdırılmışdır. Bu karâra karşı gelen<br />
birçok papalar vardır). Papa Honorius, hiçbir zemân üçlü tanrı<br />
– 434 –
Change language