Herkese Lazim Olan Iman - Mevlana Halidi Bagdadi

ameliyyâtlarda, bunu hep kalbimde his etdim. Teknik, ne kadar
ilerlerse ilerlesin, herşeyde olduğu gibi, beyin ameliyyâtının netîcesi
de, Allahü teâlânın kudretindedir ve ancak Onun yardımı ile
muvaffakiyyet elde edilir.
Senelerden beri yapmakda olduğum beyin ameliyyâtlarında insan
dimâgının karşısında büyük heyecân duydum. Beyin ile uğraşdıkca,
bu mu’azzam eserin sırrını çözmenin imkânı olmadığını, bunu
yaratan kudretin, çok mu’azzam [büyük] olduğunu ve beyni
gördükce, Allahü teâlânın varlığına inanmak lâzım olduğunu kalbimde
his etdim. Bugün, insanların yapdıkları en mükemmel bilgisayarlar
bile, küçücük dimâgların karşısında ancak çocuk oyuncağı
olabilir.
Ben artık dimâgın, içinde insan rûhunun saklandığı bir kutu olduğuna
inanıyorum. Biz, bu kutu etrafında ameliyyât yaparken, dînî
bir merâsimde bulunuyoruz. Beyin ameliyyâtı benim i’tikâdımca,
ibâdet etmek gibi dînî bir merâsimdir. Bu ameliyyâtı yapanın,
yalnız teknik bilgi ve mehâreti, kâfî değildir. Aynı zemânda, Allahü
teâlânın varlığına inanması ve ameliyyâtın başarısı için, Ondan
yardım ve merhamet dilemesi şartdır.
İnsan ölünce bu beyin kutusu içinde saklı olan rûh ne oluyor?
Vücûdla eski ilgisi kalmayan rûh, muhakkak ki, ölmüyor. Ama nereye
gidiyor? Rûhun nereye gitdiği, nerede kalacağı hakkında bir
doktor olarak ben bir tahmîn yürütecek hâlde değilim. Çünki,
maddî bilgiler buna cevâb veremez. Bu husûsda bize yardımcı olacak
rehber, ancak din kitâblarıdır. Beyni ve rûhu düşündükce, insanların,
maddiyyâtı bırakarak bütün kalbleriyle dîne bağlanmaları
ve din kitâblarında yazılı olan bilgilere inanmaları îcâb etdiğine
inanıyorum.)
Demek oluyor ki, dünyânın tanınmış en büyük operatörü bile,
Allahü teâlânın varlığına inandığını ve Onun yardımı olmadan hiç
bir şey yapılamıyacağını çok samîmî bir tarzda ifâde etmekdedir.
Şimdi de bir fen adamını dinliyelim:
Meşhûr Amerikan fen adamı Edisonu [1] hepiniz bilirsiniz. Birçok
keşfleri yanında, ilk elektrik ampulünü yaparak heryeri aydınlatan,
bu meşhûr kâşif hakkında, birkaç sene evvel çıkan bir eserde,
onun en yakın mesâ’î arkadaşı olan Martin André Rosonoff,
hakkında şu hâtırayı anlatıyor:
(Birgün laboratuvara girince, Edisonu kendinden geçmiş, çok
dalgın bir hâlde, hiç kımıldamadan elinde tutduğu bir kaba bakdı-
[1] Edison 1350 [m. 1931] de öldü.
– 158 –