Les Quodlibets Onze, Douze, Treize et Quatorze - Boston College

142 MAGISTRI GODEFRIDI DE FONTIBTJS
munitas hominum, praecipue multorum, utentium bonis temporalibus ultra
id quod requirit nécessitas extrema vel absoluta habeat eligere talem statum 41
et ad illum se debeat obligare.
Immo etiam videtur quod etiam 42 nulli singulari personae sit hoc 43
licitum, quia nullus potest renuntiare omnino et totaliter bonis temporalibus.
Oportet ergo aliquem habere ius et dominium in bonis quibus aliquis utitur
licite. Si autem utens voveat se nullo modo velle habere ius et [Cod. P,
fol. 289 R a ] dominium in ilhs, oportet aliuni hoc 44 habere. Sed quod aliquis
ad hoc se obliget quod in omnem eventum in bonis quibus utetur nullum ius
habebit nec in proprio nec in communi, sed placet sibi quod alius in illis habeat
ius et dominium et alio modo bonis temporalibus nollet uti, hoc videtur factum
periculosum et minus discretum, quia forte hoc non poterit inveniri, cum ex
alterius voluntate hoc dependeat.
Item nec talis status 45 videtur importare perfectionem quam homines
ex se possint habere quando volunt, sed illa perfectio ex voluntate et bene-
placito alterius hominis dependet, cum tamen vere et proprie dicta perfectio
solum ex Deo principali auctore et homine perfectionem desiderante videatur
dependere.
Item talis perfectio non posset stare nisi quamdiu abus vellet,
quia posito quod nullus illarum rerum quibus taies utuntur dominium
sibi retineat, taies res pro derelictis viderentur esse habendae. Et
cum illi quibus dantur non occupent eas tanquam suas, quicumque alius
illis indigens posset eas licite occupare ;
et sic talibus ad usum necessarium
penitus nihil remaneret. Et ideo temporibus 46 istis non 47 videtur esse aliquis
status talis, sic scilicet volentium uti bonis temporalibus praecipue ultra neces-
sitatem quorum dominium nullus determinate habeat in Ecclèsia approbatus ;
quia dominus Papa sive Ecclèsia romana sibi specialiter retinet ius et dominium
illarum rerum [Cod. Q, fol. 158 Vb ] quibus utuntur religiosi qui dicun-
tur bona temporalia et in proprio et in communi abdicare.
Immo etiam circa hoc intelligendum quod, ut dictum est, omnino nihil
habere quantum ad ius et dominium nec in proprio nec in communi, non importât
perfectionem etiam uni soli personae convenientem secundum communem
cursum vitae humanae. Quoniam si dato sibi tegumento et alimento necessario
in quo dans omne ius a se omnino abdicare intenderet, cum etiam recipiens
in illo non vendicaret sibi [Cod. P, fol. 289 R b ] ius et dominium, alius 48
quicumque posset illud licite occupare ;
et sic talis se ipsum occidere videretur.
Immo etiam si alius non occuparet, ille nihilominus tali dato uti non posset
licite, quia non iure suo, quia nullum in illo haberet ius ; nec iure alterius,
per alterius scilicet concessionem, posito quod ille [Cod. R, fol. 205 R b ] qui
dédit nullum ius vel dominium in dato retineat aut aliquo modo retinere
intendat.
Et hoc etiam, scilicet quod tam 49 universalis abdicatio per se non faciat