Les Quodlibets Onze, Douze, Treize et Quatorze - Boston College

226 MAGISTRI GODEFRIDI DE FONTIBTTS
rum in communi, quia huic non renuntiaverunt sicut dicuntur fecisse fratres
minores qui per votum quod 82 fecerunt sic omnia totaliter abdicaverunt
quod non sunt talis iuris et dominii etiam in communi capaces, non potest
dici quod ex tali forma donandi non consequatur collegium aliquod parti-
culare ius et do- [Cod. R, fol. 219 V b ] minium et in hoc etiam ipse papa.
Frustra enim et omnino inutilis esset huiusmodi habilitas et capacitas iuris
et dominii in bonis ecclesiasticis si in talibus eis traditis taie ius non asse-
querentur, sicut contingit in fratribus minoribus qui tali habilitate et capa-
citate carent, propter quod nec in ipsos taie ius et dominium transire potest
[Cod. V, fol. 217 V b ]. Quantum 83 ad modum autem specialem quo dominus
papa consequitur dominium in rébus quae ad usum fratrum minorum tra-
duntur, videtur hoc esse intelhgendum quod, cum aliquis intendit 84 trans-
ferre dominium ahcuius rei in aliquam personam ecclesiasticam sive prae-
textu eius et propter usum suum, et sic intendit quod res illa fiât ecclesias-
tica, transit ius tahs rei in talem sicut capax est eius. Si ergo sit capax dominii
ut est pars tahs vel tahs communitatis determinatae 85 transit in ipsum 86
quantum ad ius et dominium, non in quantum est persona singularis sed in
quantum est pars tahs communitatis ; et in hoc etiam in communitatem et
in caput ilhus. Si vero 87 propter 88 votum spéciale non sit capax dominii talis
rei, sed solum usus simphcis 89 facti quod est commune omnibus, tamen
datur ei ut est persona ecclesiastica. Ex hoc efficitur tahs res ecclesiastica
et in illa acquirit Ecclesia in communi et papa sicut caput eius ius ac proprietatem
et dominium ; et per talem personam acquirit Ecclesia ius sicut
dominus per servum. Sed quia persona 90 cuius praetextu tahs res transfertur
in Ecclesia, nec est communitas nec pars communitatis determinatae in
quam possit [Cod. Q, fol. 172 R a ] tahs res 91 transire quantum ad ius et proprietatem,
ideo tahs res transit in ius Ecclesiae in communi absque hoc quod
aliqua ecclesia speciahs in illis possit sibi ius vendicare, maxime si papa taies
personas eximat a subiectione ordinariorum 92 et bona quae occasione ipsarum
Ecclesiae in communi acquiruntur sibi speciahter quantum ad ius et
dominium retineat, ahoquin ordinarius loci in ilhs ius et proprietatem haberet.
Hoc autem contingit 93 in minoribus. Et ideo ad nuhum caput spéciale spectat
ius taha dispensandi, sed ad papam solum. Unde taha bona debent dici totius
Ecclesiae in communi quantum ad ius et proprietatem, sed sohus papae
quantum ad 94 ministrationem et dispensationem. Non sic est dicendum de
bonis ecclesiae parisiensis quarum dominium. et ius non solum habet Ecclesia
in communi, sed etiam ecclesia parisiensis in speciah et quorum dispensator
et administrator non est solus [Cod. C, fol. 144 V b ]
et ipse ecclesia parisiensis.
Et secundum praedicta potest correcte concludi quod, hcet 9S ,
papa, sed episcopus
sicut alias
dixi, paupertas quae consistit in omnimoda abdicatione bonorum quantum
ad ius et dominium et in proprio et in communi, non potest competere homi-