Les Quodlibets Onze, Douze, Treize et Quatorze - Boston College

320 MAGISTRI GODEFKIDI DE FONTIBTJS
QUAESTIO II
Utrum praeter iustitiam sit aliqua alia virtus appetitiva generalis.
Deinde ad evidentiam secundae quaestionis est intelligendum quod secundum
viam Philosophi, in virtutibus moralibus non est alia virtus generalis
neque 1 etiam perfectior quam iustitia legalis ; nec est, secundum ipsum,
ponenda aliqua virtus generalis quae amicitia dici 2 possit, sicut [Cod. P,
fol. 346 R b ] tamen aliqui dicere videntur. Et hoc patet si considerentur ea
quae ab ipso circa amicitiam sunt tractata.
Ut autem 3 plenius intelligatur si praeter iustitiam est aliqua alia virtus
appetitiva generalis, quia si aliqua est talis, illa est aliqua amicitia quae etiam
iustitiae magis assimilatur, considerandum 4 est primo si amicitia proprie
possit esse virtus ; et deinde quomodo potest aliqua amicitia esse virtus
generalis.
I. — Quantum ad primum est intelligendum quod videtur aliquibus
quod amicitia secundum Philosophum (1) non sit virtus, sed aliquid
consequens ad virtutem et ex parte amantis et ex parte amati ;
quia amicitia
virtuosa quae est propter bonum honestum videtur esse in amante ex eo
quod per 5 virtutes quae sunt ipsum bonum ho [Cod. R, fol. 236 R a ] nestum
secundum habitum, appetitus eius sic convenienter est dispositus quod
bene afhcitur 6 ad omne 7 bonum honestum et inclinatur ad operationes honestas
; et sic amare aliquem propter bonum honestum quod est 8 in amato
videtur esse quoddam consequens ad bonum honestum virtutis quod est in
utroque 9 ; et sic verificatur disiunctiva Philosophi (2) in principio 10 ,
octavo Ethicorum, solum pro altéra parte, scilicet quod amicitia proprie non
est virtus secundum essentiam ab alhs distincta, sed est cum virtute quia
bonum virtutis exigit et illud sequitur, sicut dictum est.
Sed melius videtur dicendum quod dicta disiunctiva vim copulativae u
habens pro utraque parte verificetur et quod amicitia vere et proprie est
virtus specialis ab aliis virtutibus essentialiter distincta, et quod etiam est
cum virtute alia, scilicet quam coexigit 12 et requirit in amicis. Ista tamen
amicitia non est sic consequens ad virtutem sive cum virtute quod in omni
habente bonum virtutis respectu cuiuscumque 13 bonum virtutis 14 habentis
sit talis amicitia et quod etiam inter illos [Cod. P, fol. 346 V a ] inter quos
huiusmodi amicitia invenitur statim cum habetur bonum virtutis secundum
alias virtutes quas requirit, simul etiam ipsa amicitia habeatur. Sed si sit
aliqua amicitia sic consequens ad bonum virtutis 15 quod omnis ille qui