Les Quodlibets Onze, Douze, Treize et Quatorze - Boston College

294 MAGISTRI GODEFRIDI DE FONTIBUS
Item nec in fratres minores potest transire ius aliquod in tali re ;
et ideo
talis [Cod. V, fol. 229 R b ] res quantum ad ius et dominium nullius esset,
sed pro derelictra aliquo modo 167 deberet haberi, si dominus papa quasi pro
ipsis fratribus in rébus ab aliis sic eis collatis non haberet ius praedictum,
in quantum ipse praecipue intes omnes personas ecclesiasticas principalius 16S
habet ius in omnibus rébus ecclesiasticis ; quae
autem conferantur fratribus
minoribus fiunt bona ecclesiastica in quantum ipsi fratres sunt personae eccle-
siasticae constituentes collegium religiosorum ab ecelesia approbatum. Si 169
autem papa sic dictis fratribus aliquid daret quod in illo nihil penitus reti-
neret, tune sequeretur quod dictum est, videlicet quod taie quid ad nullius
ius et dominium determinate pertineret.
Sed non est supponendum quod dantes fratribus dent eis nisi modo
quo eis valere possint, ut scilicet in illis sic habeant usum necessarium quod
dominium illarum rerum vagum non [Cod. Q, fol. 184 R a ] remaneat vel
incertum. Unde cum talia dent ad utilitatem fratrum, eorum intentio est
supponenda talis quod rem eis datam nullus occupet contra ipsorum fratrum
voluntatem ; et sic nullus sic dat eis quod datum sit habendum simpliciter
pro derelicto, sed remanet pênes dantem saltem implicite et sub condicione,
vel transit in dominium domini papae.
Sed adhuc remanet dubium quomodo hoc sit possibile, scilicet quod
usus alicuius rei quo res ipsa statim consumitur transfertur 17 ° in aliquem
et tamen ius et dominium illius rei in illum non transfertur, cum haec inse-
est dicendum ad hoc quod transferens rem ahquam
talem quae transfertur propter eius usum, ipse in transferendo potest legem
parabilia videantur m . Et
in modo transferendi sive expheite sive implicite 172 imponere ; quia trans-
ferens in hoc consentire potest quod ille in quem transfert suam rem utatur
ea, quandocumque 173 sibi placet, usu etiam quo ipsa res totaliter consumitur
et 174 usu quo in alium per alienationem transfertur 175 sub his forma
et modo quod quamdiu res illa in rerum natura exstabit et usu consumpta
non fuerit ipse transferens ius et dominium habeat in illa sic quod ipsam ad
se possit totaliter revocare.
Et tune dicendum est quod ille, in quem res sic transfertur 176 , in illa re
ius et dominium nullum habet, sed de consensu eius cuius est potest habere
in illa usum simplicem facti. Licet enim contra iura civilia, immo contra
ius naturae et rectam rationem videatur quod aliquis possit habere verum
ius et dominium et proprietatem in aliqua re sive 177 mobili sive immobili
et nunquam usum iUius habere possit, quod contingit si usum et potentiam
utendi in perpetuum a se abdicaret 179 , tamen non est impossibile quod ahquis
huiusmodi 179 ius habeat in re cuius usum nunquam habere proponit, et forte
etiam de facto 18 ° nunquam habebit, Potest tamen usum illius habere quandocumque
181 sibi placuerit quamdiu res extiterit in sua natura, nec per illum