Les Quodlibets Onze, Douze, Treize et Quatorze - Boston College

398 MAGISTKI GODBFRIDI DE FONTIBUS
K ; deinde del. — 533 constat — musicam] om. K. — S34 addisscere l ae m. Q in addiscere
corr. 2a m. Q. — 535
isto R. — 536 similitudo vel assimilatio ima parte folii scrips. R. —
537 assimilitudo VP. — 538 sunt K. — 539 et add. K. — 540 etiam transmutatio et] om. Q.
— 641 quo R. — 542 est in proposito] in proposito est K. — 543 incidit K. — 544 incidit
etiam] etiam incidit K. — 546 ipsis K. — 546 cum ipsis] om. K. — 547 est enim] enim est
K. — 548 extrinseeum P. — 549 rei P ; extrinseco secundum rem] secundum rem extrin-
seco K. — 550 secundum K. — 651 intrinsecum PR ; litteras in del. R et ex in marg. corr.
quia PRQ. — 555 causata VP. — 556 nullam K. -
2 a m. R. — 552 cum huiusmodi] cuius R. — 553 est dicendum ]dicendum est K. — 554 om.
l a m. V ; add. in marg. 2a m. V — ;
557 nec K. — 558 etiam add. Q postea del. — ; 559 desinat — et non] om. Q. — B60 deus
VPR. — 561 videt KQ. — 562 sed — génère] om. P. — 563 haberet l ae m. Q in habet
corr. 2a m. Q ; haberet P. — 564 om. PQ. — 565 quem P. — 566 obiectumadd. K.
567 etiam P. — 56S simul habitudinem] similitudinem K. — 569 operatione P. — 57 ° om.
K _ 571 rm k. — " 2 ideo P. — 573 ergo add. K. — 574 beatus add. K. — 67S adesse l ae
m. Q in aère corr. 2 a m. Q. — 576 illuminare P ; lumine K. — 577 luminetur K. — 57S om.
K. — 579 unum sit lumen] sit unum lumen K. — 580 vero P. — 581 unum K. — s82 débet
p. — 583 realiter differunt] differunt realiter K. — 584 dispertitarum P. — 585 modum P.
— 586 perfecta P. — 587 intelligitur P. — xi stabilibus P. — 589 in K. — 59 ° ibi 1^ m. K
in alia corr. 2 a m. K.
— (3) Id., ibid., A, 1 (II, 1094, b). — (4) I Cor. IV, 3. — (5) Glossa ordinaria in I Cor.
(1) Ecclesiastes, IX, 1. — (2) Abistotelis Ethica Nicomachea, Q, 14 (II, 1162, a).
IV, 3 (PL., 114, col. 525). Litteraliter. — (6) I Cor. IV, 4. — (7) Clossa ordinaria (Antwerpiae,
1634, vol. 6, col. 225-226). — (8) I Cor. IV, 4. — (9) Glossa ordinaria, Antwerpiae,
1634, vol. 6 (loc. cit.). — (10) Job, IX, 11. — (11) Ecclesiastes, IX, 1. — (12) Abistotelis
Physica, A, 7 (II, 198, a). — (13) Resp. Abistotelis De Anima, L, 4 (I, 429, b -
430, a). — (14) Abistotelis Physica, E, 1 (II, 224, a). — (15) Avebboïs Physica, 1. V,
c. 1 (vol. 4, fol. 208 Rb. - Venise 1562). — (16) Resp. Abistotelis Physica, E, 1 (II,
p. 224, b). — (17) Resp. Id., ibid. (loc. cit., 225, b). — (18) Alluditur forte ad Avebboïs
Physicam, 1. V, c. 1 (vol. 4, fol. 210 Ra). — (19) Abistotelis Physica, E, 4 (II, 227, b).
— (20) Resp. Id., ibid., V, 5 (II, 212 a-b). — (21) Aveeboès, Metaphysica, 1. X, c. 2
(op. cit., vol. 10, fol. 211 R&) et De Coelo et Mundo, 1. IV, c. 4 (op. cit., vol. 4, p. 261, Rb).
— (22) Allud. fortasse ad Avebboem, De Anima, 1. II, summa 4 (op. cit., vol. 8, fol. 80, 59).
IV. — Ad aliud cum arguitur quod non potest poniquodsit aliquavirtus
generalis quae sit distincta ab aliis virtutibus quae 1 etiam vere sint virtutes,
quia sicut se habet virtus generalis ad alias virtutes, ita se habet scientia
subalternans 2 ad scientias subalternatas. Quia sicut scientia subalternans
régulât scientiam subalternatam eius principia probando et rectificando,
ita virtus generalis régulât 3 virtutes spéciales, earum actus ad finem suum
referendo ; sed non sic est 4 distincta scientia subalternans a subalternata
quod sit 5 scientia simpliciter, sed solum est scientia secundum quid et ex
suppositione. Ergo similiter virtus generalis non sic est distincta [God. R,
fol. 250 V a ] a virtutibus specialibus simpliciter, sed solum secundum quid
et ex suppositione. Assumpta probatur :
quia
scientia 8 quae non habet certam