Les Quodlibets Onze, Douze, Treize et Quatorze - Boston College

176 MAGISTRI GODEFEIDI DE FONTIBTTS
quod homo in hac vita quasi 204 [Cod. P, fol. 300 R a ] per quoddam médium
pertranseundo ab ignorantia sive a nescientia naturaliter innata divinorum
205 ad perfectam eorum notitiam in futuro transeat per scientialem
cognitionem possibilem haberi in praesenti quae supponit notitiam simplicem
fidei. Sed quia hoc non sufficit homini, quia 206 nec 207 in hoc habet per-
fectionem contemplativae quàm natus est habere et in qua sua beatitudo
consummatur 208 , nec etiam habet in hoc sufficienter ea per 209 quae possit
huiusmodi perfectam speculationem 21 ° patriae 211 adipisci 212 , quia neque 213
per inventionem a se ipso neque per doctrinam ab aho magistro acquiritur,
sed illis qui meruerunt per bonas operationes virtutum caritatis et caritate
informatarum 214 tribuitur a Deo secundum illud Prima Corinthiorum (22)
decimo tertio ; si habuero omnem scientiam et omnem fidem 215 , caritatem
non habuero, nihil sum 216 , nihil mihi prodest, — scilicet ad vitam 217 aeternam
promerendam secundum Glossam 218 (23). Et etiam Matthaeo 219 (24)
decimo nono 22 ° dicitur : « Si vis ad vitam ingredi serva mandata » ; ubi enumerantur
praecepta decalogi. Illa autem vita est de qua dicitur Johannis (25)
decimo septimo :
et caetera. »
« Haec est vita aeterna ut cognoscant te verum Deum ;
Sic ergo patet [Cod. V, fol. 210 R' 1
] quod scientia quae est propria
fidelium secundum quod huiusmodi débet tractare principaliter de agibi-
libus et speculabilibus, non tamen sic per se vel propter se de quibuslibet 221
illorum quin utraque consideret in ordine ad aliquem unum finem magis
prmcipalem 222 non quidem intrmsecum sed extrinsecum. Et sic propter
habitudinem et connexionem quam habent ea de quibus est theologia ad
illum unum finem prmcipalem et 223 ex hoc aliquo modo etiam inter 224 se
non faciunt scientias omnino plures et disparatas, sed scientiam aliquo modo
unam tali- unitate connexionis et ordinis ad unum. Non sic autem potest
dici de scientia morali et metaphysica humana quia non sic ; 225 [Cod. P,
fol. 300 R b ] habent ordinem [Cod. R, fol. 211 R b ], habitudinem et con-
nexionem inter se nec respectu tertii. Et ideo non possunt facere 226 scientiam
tali modo unam.
Per praedicta patet quid est dicendum ad quaestionem. Quia non recedendo
totahter ab his quae communiter dicuntur, videtur esse dicendum
quod theologia est aliquo modo et speculativa et 227 practica ; non sic
[Cod. Q, fol. 164 R1
'] quod sit speculativa simpliciter, practica vero 228
secundum quid, aut 229 e converso ; sed sic quod est dicenda aliquo modo
utrumque simpliciter, scilicet speculativa et practica, ut 230 expositum est.
Sed quia non est 231 omnino simphciter scientia plures ratione initatis
ahqualis quam secundum modum supra dictum habet, videtur etiam ei esse
assignandus unus istorum finium tanquam magis principalis. Et potest dici
quod magis est speculativa quam practica ; tum 232 quia illud ad quod prin-
cipaliter ordinatur ista scientia quantum ad 233 speculabilia et agibilia ut ad