Les Quodlibets Onze, Douze, Treize et Quatorze - Boston College

324 MAGISTRI GODBFRIDI DE FONTIBUS
per se et ratione huiusmodi amicitiae non vult nec operatur tali amico omnia
bona quae sibi ipsi vult, sicut contingit in alia amicita proprie dicta ; sed
bona [Cod. P, fol. 347 V b ] determinata secundum exigentiam habitudinis
et communicationis super quam huiusmodi amicitia fundatur, quia talia
bona vult amans amico secundum huiusmodi amicitiam, in quantum hoc
exigit ut debitum talis coniunctio et habitudo quae est inter taies.
Ex [Cod. R, fol. 236 V b ] hoc autem quod sic est realis et formalis distinctio
inter amicitiam proprie dictam et alias, et etiam inter diversos modos
amicitiarum non sic proprie dictarum potest concludi quod amicitia est vere
[Cod. 0» fol. 188 Rb ] virtus essentialiter distincta ab aliis et non est solum
aliquid consequens ad bonum 87 honestum aliarum virtutum statim cum
habentur ; licet ex bona [Cod. K, fol. 78 Va ] dispositione secundum
quia
alias virtutes prompte et faciliter inclinetur virtuosus ad aliquem actum
amoris 88 respectu virtuosi, tamen ad hoc quod talis inclinatio fiât per modum
habitus non sufficiunt virtutes aliae ;
sed oportet quod habeatur per acquisi-
tionem aliquis habitus qui amicitia dicitur. Unde dicit Philosophus (10)
octavo Ethicorum :
« qui cito ad invicem amicabilia faciunt volunt quidem
amici 89 esse 90 , non sunt autem statim ; quia non 91 sunt amici nisi sciant se
invicem amabiles », id est virtuosos, « et amicos 92 . Voluntas
quidem igitur
amicitiae 93 velox fit ». Sicut etiam dicit Philosophus (11) nono Ethicorum :
« quod benevolentia amicabih assimdatur et amicitia videtur ; non
tamen
est amicitia, quia etiam fit ex repentino, amicitia autem non » ; quia, ut dicit
Philosophus (12) in octavo, « indiget tempore et consuetudine ami-
citia ».
Item est inteUigendum quod, sicut dictum est, amicitia communiter 84
dicta quae consequenter quodam modo se habet secundum quandam generali-
tatem ad bonum honestum virtutis, quod sub quadam generalitate respicit,
in quocumque inveniatur, illa quidem habetur statim habitis aliis virtutibus 95
cum actu interiori cuiusdam benevolentiae simplicis et non sub ratione habitus
et virtutis.
Et similiter dicendum de iustitia legali, quae etiam respicit bonum
[Cod. P, fol. 348 Ra ] cuiuslibet virtutis, quod quia obiectum eius est bonum
commune et alienum quod non statim habitis aliis virtutibus habeatur tali
modo quod ex hoc homo sic sit dispositus quod velit 96 bonum alteri cuicumque
quantumcumque extraneo in ordine 97 ad bonum [Cod. V, fol. 234 Ra ]
commune et sit promptus ad hoc cooperari cum effectu ; licet etiam quodam
actu voluntatis cuiusdam simplicis benevolentiae velit 98 cuicumque extraneo
bonum in ordine ad bonum commune, quia bonum commune in quo, ut
dictum est, includitur bonum ahenum quia bonum quantumcumque extraneorum
in ordine ad illud bonum commune quandam arduitatem et difficultatem
specialem importât, quae non tolhtur sufficienter per habitus aliarum
virtutum nec per eas sufficienter habetur facilitas et promptitudo respectu