Les Quodlibets Onze, Douze, Treize et Quatorze - Boston College

244
MAGISTRI GODEFRIDI DE FONTIBUS
ita diriguntur ad Petrum sicut ad alios apostolos. Arguere ergo ex illis ad
propositum parum valet.
Quod dicitur quod potest esse episcopus qui nullum 133 habet ius, et
cetera, statim potest dici et replicari contra illos 134 quod etiam talis epis-
copus non habet licentiam de qua isti dicunt respectu talium subditorum ;
sed dicendum quod officio et statui episcopi est sic inseparabiliter annexum
ius habendi 13S in bonis subditorum quod non potest esse quod aliquis epis-
copus habeat subditos qui habeant aliqua bona quin episcopus ius habeat
in illis quantum ad suam sustentationem. Et semper est haec habitudo inter
praelatum et subditum virtualiter et condicionaliter. Sed verum est quod
aliquando contingit [Cod. V, fol 220 V b ] quod déficit in usu et quantum
ad actum [Cod. R, fol. 223 R b ] exteriorem impossibilem propter inopiam
débitons. Constat enim quod episcopus bene habet 136 subditos ahquos qui
omnino nihil habent ; sed oportet quod de bonis aliorum sustentetur 137 .
In bonis ergo illorum episcopus ius non habet in actu, sed sic in virtute quod
si contingeret 138 illos venire 139 ad pinguiorem fortunam, in bonis eorum ius
haberet. Et ex hoc contingit quod talis subditus nihil 140 habens in bonis
temporalibus, habet nihilominus ius in suo praelato exigendi sacramenta
ab ipso, qui tenetur ei ministrare eo quod etiam tahs nihil habens est sibi
obligatus ad tribuendum necessaria vitae si illa haberet ; et ideo non remo-
vetur propter 141 huiusmodi accidentalem paupertatem naturalis obligatio.
Ita etiam in proposito. Si fratres minores subditi mutarent statum suum sic
quod possent habere bona temporalia, episcopus eorum in illis etiam 142
ius haberet ;
sufficit [Cod. P, fol. 321 V b ] autem episcopo si ius habeat 143
in bonis subditorum in quibus et ipsi ius habent ;
aliter enim non est possibile.
Item 144 praedicta 145 expositio est irrationabilis. Si enim hcentia respi-
ciat 146 praeceptum negativum, ut scilicet de ilhcito propter prohibitionem
fiât licitum per licentiam vel concessionem faciendi aliquid quod 147 erat
malum et prohibitum, et sic per licentiam excludatur obligatio praecepti
negativi, si aliquod super hoc sit factum vel importet rem talem esse sic
licitam solum eo quod non cadit sub ahquo praecepto negativo quo praeci-
pitur contrarium, maie dicitur. Non enim evangelium annuntiantibus 148 est
hcitum factum quod evangehzantes indigentes 149 necessariis, illa petere
possint 150 per hoc quod hcentia data est super hoc a Deo, ac si esset ahquo
praecepto hoc prohibitum 151 . Immo de iure naturae unusquisque indigens
habet hcentiam petendi necessaria ab ahis potentibus tribuere. Sed ad talem
licentiam 152 non sequitur ius exigendi ex parte indigentium vel petentium,
nec debitum iustitiae tribuendi ex parte tribuere potentium. Sic autem non
potest dici quod per potestatem et per ius praelatorum intelhgatur hcentia
tahs. Ex hac enim hcentia nihil esset eis datum vel acquisitum ; quia hoc
convenit eis, immo unicuique indigenti de iure naturae et ex 153 hoc nullum
debitum causaretur in subditis. Et secundum hoc praelati, in quantum prae-