AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

1836 HOF VAN CASSATIE 2.9.08 - Nr. 441
Bijgevolg zou het huidig cassatieberoep wegens voortijdigheid niet ontvankelijk
zijn.
5. Het Grondwettelijk Hof heeft evenwel bij arrest nr. 111/2008 van 31 juli
2008 gezegd voor recht: "Artikel 416, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering
schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het niet voorziet
in een onmiddellijk cassatieberoep tegen een arrest van de kamer van inbeschuldigingstelling
houdende controle, op basis van het vertrouwelijk dossier,
van de regelmatigheid van de toepassing van de bijzondere opsporingsmethoden
observatie en infiltratie met toepassing van de artikelen 189ter of 235ter van het
Wetboek van Strafvordering".
6. Uit dit arrest blijkt dat het door het Grondwettelijk Hof vastgestelde onverantwoorde
verschil in behandeling voortvloeit uit het feit dat artikel 416, tweede
lid, Wetboek van Strafvordering zelf een leemte bevat.
7. De rechter mag deze bepaling in zoverre ze een leemte bevat, niet toepassen.
8. Het Grondwettelijk Hof oordeelt evenwel dat "indien de leemte zich bevindt
in de aan het [Grondwettelijk] Hof voorgelegde tekst, [het] de verwijzende rechter
(toekomt) een einde te maken aan de door het (Grondwettelijk) Hof vastgestelde
ongrondwettigheid, wanneer die vaststelling is uitgedrukt in voldoende
precieze en volledige bewoordingen om toe te laten dat de in geding zijnde bepaling
wordt toegepast met inachtneming van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet
(...)".
9. Bijgevolg is het Hof in staat die leemte zelf aan te vullen door hier eveneens
een onmiddellijk cassatieberoep toe te laten.
Het cassatieberoep is derhalve ontvankelijk.
Middel
10. Het middel voert schending aan van de artikelen 235bis en 235ter Wetboek
van Strafvordering en van artikel 6.3.b EVRM en miskenning van het recht van
verdediging: artikel 235ter Wetboek van Strafvordering voorziet in een procedure
waarbij aan de inverdenkinggestelde een zekere vorm van tegenspraak wordt
gewaarborgd welke essentieel is ter vrijwaring van het recht van verdediging
omdat voor het vonnisgerecht in beginsel niet kan worden teruggekomen op de
beslissing van de kamer van inbeschuldigingstelling inzake de regelmatigheid
van de bijzondere opsporingsmethoden observatie en infiltratie; artikel 6.3.b
EVRM schrijft voor dat eenieder tegen wie een vervolging is ingesteld, over de
tijd en faciliteiten beschikt die nodig zijn voor de voorbereiding van zijn verdediging;
door zijn verzoek om uitstel af te wijzen, ontzegt de kamer van inbeschuldigingstelling
de eiser het recht op het voeren van een daadwerkelijke tegenspraak
en miskent zij zijn recht van verdediging.
11. Artikel 235ter, §2, eerste lid, Wetboek van Strafvordering bepaalt dat de
kamer van inbeschuldigingstelling uitspraak doet binnen dertig dagen na ontvangst
van de vordering van het openbaar ministerie, termijn die evenwel teruggebracht
wordt tot acht dagen indien één van de inverdenkinggestelden zich in
voorlopige hechtenis bevindt.