AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 512 - 29.9.08 HOF VAN CASSATIE 2099
Eerste middel
Eerste onderdeel
Het arrest beslist dat de verweerder een fout heeft begaan door "redenen op te
geven voor zijn weigering om de hospitalisatiekosten van de patiënt, die opgenomen
was in een privé-instelling te Watermaal-Bosvoorde, ten laste te nemen en
zijn uitsluiting uit het voordeel van het bestaansminimum te Sint-Pieters-Woluwe,
wegens verhuizing (in werkelijkheid, uitzetting) - hoewel zijn woonplaats
daar nog steeds gevestigd was - ongedaan te maken ", terwijl " de redenen van
die beslissing onrechtmatig zijn".
Enerzijds bepaalt artikel 58 van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende
de openbare centra voor maatschappelijk welzijn, vóór de wijziging ervan bij de
wet van 22 februari 1998, dat het openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn
hulp verleent aan ieder persoon die zich op het grondgebied bevindt van de
door het centrum bediende gemeente, buiten de openbare weg of een openbare
plaats, en die, ingevolge ongeval of ziekte, onmiddellijk geneeskundige verzorging
nodig heeft en dat het, indien nodig, ervoor zorgt dat die persoon naar de
geschikte verplegingsinrichting wordt overgebracht en erin wordt opgenomen.
Uit die bepaling volgt dat het openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn
gehouden is hulp te verlenen aan de persoon die onmiddellijke verzorging nodig
heeft en, om die verplichting na te komen, over geen enkele bevoegdheid beschikt
om de effectiviteit of het belang van zijn hulpverlening te beoordelen.
Anderzijds, opdat een persoon de schade zou kunnen aanvoeren die hij geleden
heeft door de fout van het openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn,
en die hierin bestaat dat het onrechtmatig geweigerd heeft hulp te verlenen aan
een patiënt die onmiddellijk verzorging nodig had, is het niet vereist dat hij zelf
recht heeft op de hulp in de zin van artikel 58.
Het arrest, dat enerzijds beslist dat de verweerder " over een algemene beoordelingsbevoegdheid
beschikt teneinde de effectiviteit en het belang van zijn
dienstverlening af te wegen tegen de doelstelling om eenieder in staat te stellen
een leven te leiden dat beantwoordt aan de menselijke waardigheid" en, anderzijds,
dat de fout die het de verweerder verwijt, "alleen is begaan ten aanzien van
de mogelijke begunstigde of van de persoon die recht heeft op die dringende medische
hulp, met name de verzorgde persoon", verantwoordt zijn beslissing om
de aansprakelijkheid van de verweerder ten aanzien van de eiseres uit te sluiten,
niet naar recht.
Het onderdeel is gegrond.
Derde middel
Luidens artikel 1166 van het Burgerlijk Wetboek, kunnen de schuldeisers alle
rechten en vorderingen van hun schuldenaar uitoefenen, met uitzondering van
die welke uitsluitend aan de persoon verbonden zijn.
Krachtens artikel 1, eerste lid, van de wet van 8 juli 1976, heeft elke persoon
recht op maatschappelijke dienstverlening, die tot doel heeft eenieder in de mogelijkheid
te stellen een leven te leiden dat beantwoordt aan de menselijke waardigheid.