AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 506 - 25.9.08 HOF VAN CASSATIE 2069
Wanneer de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg en, na hem, het hof van beroep
kennis nemen van een op grond van artikel 184 van de O.P.S. ingesteld beroep tegen
een bevel tot staking van handelingen of werken die verricht zijn in strijd met de in artikel
182 van de O.P.S. aangegeven bepalingen, zijn zij bevoegd om over de zaak zelf uitspraak
te doen en nemen zij een eindbeslissing over de handhaving of de opheffing van het aangeklaagde
bevel.
Het arrest omschrijft de bevoegdheid van de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg
en die van het hof van beroep als volgt: "de rechter in kort geding moet zowel de externe
als de interne wettigheid van het bevel tot staking nagaan. Hij moet de vormen van
de akte en de nageleefde termijnen onderzoeken. Onder voorbehoud van het feit dat hij bij
voorraad uitspraak doet, moet hij vervolgens het bestaan vaststellen van de overtredingen
die het bevel wil doen ophouden en, als hij oordeelt dat de overtreding niet afdoende naar
recht bewezen is, moet het bevel noodzakelijkerwijs worden vernietigd". Het beslist vervolgens
dat "het litigieuze bevel tot staking ertoe strekt een einde te maken aan een onregelmatigheid
die prima facie niet afdoende naar recht bewezen is".
In zoverre het arrest beslist de wettigheid van het litigieuze bevel tot staking aan een
prima facie onderzoek te onderwerpen dat beperkt is tot de schijn van wettigheid, beperkt
het de omvang van de bevoegdheid van de rechter die uitspraak doet als in kort geding
maar ten gronde tot die van een rechter die uitspraak doet in kort geding, zoals die bevoegdheid
met name wordt bepaald in artikel 1039 van het Gerechtelijk Wetboek, terwijl
artikel 184 van de O.P.S. de toepassing van de artikelen 1035 tot 1041 van het Gerechtelijk
Wetboek, die titel VI van boek II vormen, beperkt tot het instellen en de behandeling
van de vordering, en noch de regel van de bevoegdheid van de rechter in kort geding, die
is afgeleid uit het spoedeisend karakter van de zaak en volgt uit artikel 584 van het Gerechtelijk
Wetboek, noch de regel, vervat in artikel 1039, eerste lid, van het Gerechtelijk
Wetboek, naar luid waarvan de beschikkingen in kort geding geen nadeel toe aan de zaak
zelf, uitbreidt tot de bevoegdheid van de rechter, die uitspraak doet als in kort geding.
III. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
Eerste onderdeel
Hoewel de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg en, na hem, het hof
van beroep, wanneer zij uitspraak doen op grond van artikel 184 van de ordonnantie
van de raad van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest van 29 augustus 1991
houdende organisatie van de planning en de stedenbouw, zoals het arrest erkent,
zowel de interne als de externe wettigheid van het bevel tot staking van de werken
dienen na te gaan, strekt dat toezicht zich niet uit tot andere overtredingen
dan die waarvan het proces-verbaal dat aan dit bevel ten grondslag ligt, het bestaan
heeft vastgesteld.
Het arrest, dat vermeldt dat het proces-verbaal van 3 december 2002 een inbreuk
op artikel 84, §1, van voormelde ordonnantie heeft vastgesteld en oordeelt
dat het hof van beroep "de gegrondheid van de beslissing van de burgemeester
enkel kan toetsen, in zoverre ze betrekking heeft op de overtreding waaraan ze
een einde wilde maken", verantwoordt naar recht zijn beslissing om het bestaan
van andere misdrijven niet op te sporen.
Het onderdeel kan niet worden aangenomen.
Tweede onderdeel:
Het arrest vermeldt dat "de datum waarop (de verweerder) of de vorige eige-