AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 481 - 17.9.08 HOF VAN CASSATIE 1969
der veroordeelt wegens het hem sub II in de zaak 36.07.32126/00 (zaak IV) ten
laste gelegde dragen van een wapen:
Het tweede middel
Het bestreden arrest beslist dat "niettegenstaande de inwerkingtreding, op 9
juni 2006, van de (nieuwe) wapenwet van 8 juni 2006, de feiten van [telastlegging
II van zaak IV] strafbaar blijven mits dezelfde voorwaarden zijn vervuld als
die welke bij de wet van 3 januari 1933 waren bepaald" en dat met toepassing
van artikel 2 van het Strafwetboek, artikel 17 van laatstgenoemde wet erop toepasselijk
is.
Op de dag van de uitspraak van het arrest bleef het zonder wettige reden en
zonder machtiging dragen van een vuurwapen als verweerwapen verboden bij artikel
7 van de Wet van 3 januari 1933 op de vervaardiging van, den handel in en
het dragen van wapenen en op den handel in munitie, aangezien artikel 47 van de
wet van 8 juni 2006, zoals het op de feiten hier van toepassing is, deze bepaling
niet heeft opgeheven en krachtens artikel 49, het artikel 14, eerste lid, van dezelfde
wet dat het dragen van een vergunningsplichtig vuurwapen regelt, nog niet in
werking was getreden.
Artikel 47 van de wet van 8 juni 2006 heeft evenwel artikel 17 van de wet van
3 januari 1933, dat het onwettig dragen van een verweerwapen strafte, opgeheven.
Daaruit volgt dat, ofschoon de feiten van de telastlegging als misdrijf waren
omschreven op de dag van de uitspraak van het arrest, ze toentertijd niet strafbaar
waren en dus geen aanleiding konden geven tot vervolgingen.
Het middel is in zoverre gegrond.
B. In zoverre het cassatieberoep gericht is tegen de beslissing die bepaalde vervolgingen
wegens het voorhanden hebben van wapens niet-ontvankelijk verklaart,
met name:
1. in de zaak 36.89.100098/97 (zaak I) en in de zaak 36.07.32126/00 (telastlegging
I van de zaak IV):
Eerste middel
Artikel 44, §1, van de wapenwet van 8 juni 2006 belet de vervolgingen van degene
die, binnen de door deze bepaling vastgelegde termijn, de vergunning aanvraagt
die nodig is voor het bezit van een wapen dat hij onwettig voorhanden
heeft, voorzover het betrokken wapen niet wordt gezocht of staat geseind. Deze
bepaling doet evenwel de strafvordering niet vervallen die, vóór de inwerkingtreding
van de voormelde wet, wegens een dergelijk misdrijf was ingesteld.
Door de verweerder het voordeel toe te kennen van het voormelde artikel 44,
§1, ofschoon de strafvordering tegen hem reeds vóór de inwerkingtreding van de
wet op gang was gebracht, schenden de appelrechters deze wetsbepaling.
Het middel is dienaangaande gegrond.
2. in de zaak 36.42.100674/97 (zaak III);
Eerste middel
Het middel is, om dezelfde redenen als hoger uiteengezet, gegrond.