AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2010 HOF VAN CASSATIE 22.9.08 - Nr. 491
matige daad, zodat hun verweer inzake rechtsmisbruik in hoofde van de verweerders niet
kon worden aangenomen, is de voorliggende beslissing tevens onwettig.
De verweerder in een rechtsgeding is gerechtigd verweer te voeren ten aanzien van het
door de eiser gevorderde, zoals onder meer blijkt uit artikel 758 van het Gerechtelijk wetboek.
Zo vermag de verweerder op een vordering, strekkende tot terugbetaling van vermeend
onverschuldigd betaalde tegemoetkomingen in de verzekering geneeskundige verzorging,
tegen te werpen dat de terugvordering in de door de verweerder gepreciseerde
omstandigheden, een rechtsmisbruik uitmaakt waardoor terugvordering niet kan worden
aangenomen.
Noch de toelaatbaarheid noch de gegrondheid van dergelijk verweer inzake rechtsmisbruik
in hoofde van de eisende partij, is afhankelijk van een vordering, meer bepaald een
tegenvordering in de zin van artikel 14 van het Gerechtelijk Wetboek, “op grond van onrechtmatige
daad”. De omstandigheid dat door (de eiseres en mevrouw Martin), die zich
ter staving van de afwijzing van de hoofdvordering van de verweerders beriepen op
rechtsmisbruik, geen (tegen)vordering werd gesteld op grond van onrechtmatige daad,
ontneemt aan het verweer inzake het rechtsmisbruik evenmin zijn relevantie.
Het arbeidshof schendt in deze lezing dienvolgens de artikelen 14 en 741, 747, 758 en
1042 van het Gerechtelijk wetboek en kon derhalve niet wettig de terugvordering lastens
de eiseres gegrond verklaren (schending van artikel 164, inzonderheid eerste en tweede
lid, van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 betreffende de verplichte verzekering
voor geneeskundige verzorging en uitkeringen (coördinatie bij koninklijk besluit van 14
juli 1994 houdende coördinatie van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie
van een regeling voor verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen),
zoals vervangen bij wet van 20 december 1995).
(...)
III. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
(...)
Derde middel
Eerste onderdeel
Ontvankelijkheid
5. De verweerders werpen een grond van niet-ontvankelijkheid op van het onderdeel,
behalve in zoverre het een motiveringsgebrek aanvoert: het onderdeel
heeft geen belang.
Ten onrechte voeren de verweerders aan dat de argumentatie met betrekking
tot het rechtsmisbruik door het arrest afgewezen wordt met andere niet-bekritiseerde
redenen dan dat misbruik van recht niet kan slagen in zoverre het leidt tot
een beleid dat strijdig is met de wet.
De grond van niet-ontvankelijkheid moet worden verworpen.
Het onderdeel zelf
6. In haar appelconclusies voerde de eiseres aan dat, ongeacht of aan de verweerders
een fout kon worden tegengeworpen bij het onderzoek van de getuigschriften,
het instellen van de vordering tot terugbetaling in de gegeven omstandigheden
misbruik van recht uitmaakte, omdat het berokkende nadeel bij de uitoefening
van het recht tot terugbetaling buiten verhouding is tot het door de ver-