AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2054 HOF VAN CASSATIE 24.9.08 - Nr. 501
Op 25 juni 2005 werd hij op grond van een administratieve maatregel voorlopig
in vrijheid gesteld.
Op 7 juli 2005 heeft de eiser bij het Hof van Beroep te Luik een verzoekschrift
ingediend met het oog op teruggave van de borgsom.
Het bestreden arrest verklaart de vordering niet gegrond om reden dat, aangezien
de straf niet verjaard is, zij nog steeds ten uitvoer kan worden gelegd.
III. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
Eerste middel
Het middel verwijt het bestreden arrest dat het de eiser nu het bedrag van de
borgsom niet teruggeeft, ofschoon hij zich regelmatig voor de tenuitvoerlegging
van zijn straf heeft aangeboden.
Krachtens artikel 35, §4, vijfde lid, van de Wet van 20 juli 1990 betreffende de
voorlopige hechtenis, wordt de borgsom toegewezen aan de Staat, wanneer de
veroordeelde zonder wettige reden van verschoning niet verschenen is ter tenuitvoerlegging
van de straf van vrijheidsberoving.
De gevangenisadministratie voert deze straf niet uit wanneer zij de veroordeelde
voorlopig in vrijheid stelt.
De veroordeelde verzuimt te verschijnen voor de uitvoering van het vonnis, in
de zin van de voormelde wettelijke bepaling, wanneer hij geen gevolg geeft aan
het opsluitingsbriefje dat hem daartoe is verstrekt of wanneer hij zich onrechtmatig
aan de tenuitvoerlegging van de straf onttrekt volgens één van de modaliteiten
die hij met toepassing van de Wet van 17 mei 2006 betreffende de externe
rechtspositie van de veroordeelden, heeft genoten.
Buiten deze gevallen moet de borgsom worden teruggegeven, ook als de straf,
alleen reeds door het feit dat zij werd opgelegd, uitvoerbaar blijft.
Om de teruggave van de borgsom te weigeren, oordeelt het arrest dat de straf
nog steeds ten uitvoer kan worden gelegd. Het stelt daarentegen niet vast dat de
eiser heeft nagelaten om zich bij de gevangenis aan te melden en evenmin dat hij
zich aan de tenuitvoerlegging van de straf buiten de gevangenis heeft onttrokken.
De appelrechters verantwoorden hun beslissing aldus niet naar recht.
Het middel is in zoverre gegrond.
Aangezien de beslissing op het eerste middel wordt vernietigd, is er geen
grond om het tweede middel te beantwoorden.
Dictum
Het Hof,
Vernietigt het bestreden arrest.
Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het vernietigde
arrest.
Laat de kosten ten laste van de Staat.
Verwijst de zaak naar het Hof van Beroep te Luik, anders samengesteld.