AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2032 HOF VAN CASSATIE 22.9.08 - Nr. 494
gen, dan wel het gebruik of de functies ervan te bevorderen, zonder dat vereist is dat deze
hulpmiddelen een duurzame functie hebben. Zo kan een bril in beginsel opgevat worden
als een prothese wanneer hij ertoe strekt het zicht te bevorderen.
Opdat de door een arbeidsongeval veroorzaakte schade aan een prothese voor vergoeding
in aanmerking zou komen overeenkomstig genoemd artikel 3ter, eerste lid, van de
wet van 3 juli 1967 is vereist dat het betreffende kunst- of hulpmiddel, op het ogenblik
van de beschadiging als prothese dienst deed, dat wil zeggen "gebruikt" werd door het
slachtoffer.
Zoals door de eiseres in conclusie aangevoerd (p. 3, in het midden en p. 4, in het midden)
en door de verweerster niet als dusdanig betwist, gebruikte verweerster haar bril op
het ogenblik van het ongeval, niet, nu hij, zoals door het arbeidshof minstens impliciet beaamd,
neergelegd werd in een aanpalende ruimte.
Het arbeidshof kon derhalve niet wettig oordelen dat verweersters bril, op het ogenblik
dat hij beschadigd werd, als prothese dienst deed en dat de schade bijgevolg voor vergoeding
in aanmerking kwam op grond van artikel 3ter, eerste lid, van de wet van 3 juli 1967.
Het arbeidshof schendt dan ook artikel 3ter, eerste lid, van de wet van 3 juli 1967 betreffende
de preventie van of de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen
op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector.
2. Tweede middel
Geschonden wettelijke bepalingen
- artikel 2, eerste, tweede en vierde lid, van de wet van 3 juli 1967 betreffende de preventie
van of de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg
naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector,
- artikel 3ter, eerste lid, van de wet van 3 juli 1967 betreffende de preventie van of de
schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het
werk en voor beroepsziekten in de overheidssector.
Bestreden beslissing
Het Arbeidshof te Gent, afdeling Brugge, verklaart in het bestreden arrest van 12 april
2007 na alle andere en strijdige conclusies als ongegrond te hebben verworpen, eiseres'
hoger beroep ongegrond, bevestigt het bestreden vonnis van 4 oktober 2005 van de eerste
kamer van de Arbeidsrechtbank te Kortrijk, oordeelt aldus dat de verweerster op 20 april
2004 het slachtoffer was van een arbeidsongeval waardoor de schade aan haar bril moest
worden vergoed en veroordeelt de eiseres "onder voorbehoud van algehele of gedeeltelijke
recuperatie ten laste van de Federale Schatkist, tot betaling aan (de verweerster) van
234 euro, meer de wettelijke en de gerechtelijke intresten" en verwijst de eiseres in de
kosten van beide aanleggen.
Het arbeidshof grondt zijn beslissing op volgende motieven (arrest pp. 3-4):
"3.2. Met betrekking tot de feitelijke gegevens wordt verwezen naar het vonnis a quo
(pagina's 2 en 3), die door het arbeidshof alhier integraal worden hernomen. Het wordt
niet betwist dat (de verweerster), bij de begeleiding van haar leerlingen tijdens het douchen,
haar bril heeft afgezet uit voorzorg tegen dampontwikkeling en dat één van haar
leerlingen deze bril onopzettelijk heeft laten vallen.
3.3. Wettelijk uitgangspunt ter zake is artikel 26 van de Arbeidsongevallenwet van 10
april 1971 dat het slachtoffer recht geeft op herstellings- en vervangingskosten van de
prothesen en orthopedische toestellen, waaraan het ongeval schade heeft veroorzaakt.
Deze bepaling geldt eveneens indien het ongeval geen letsel heeft veroorzaakt.
De rechtspraak en rechtsleer met betrekking tot de privé-sector kunnen doorgaans probleemloos
gelden voor de overheidssector: reeds bij de opmaak van de wet van 3 juli