AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

1886 HOF VAN CASSATIE 8.9.08 - Nr. 456
van de Ziekenhuiswet stelt opdat ziekenhuisgeneesheren die niet verbonden zijn door een
akkoord, tarieven mogen aanrekenen die afwijken van de verbintenistarieven, van toepassing
zijn op de heelkundige ingreep waarvoor aan de eiseres twee facturen werden gestuurd.
De vrederechter verklaart de vordering van de verweerster gegrond op de gronden dat:
- de eiseres op 10 november 2004 en 8 december 2004 twee verklaringen-overeenkomsten
ondertekende waarbij zij zich uitdrukkelijk akkoord verklaarde met de betaling van
een ereloonsupplement voor de geplande ingreep, nl. het supplement dat niet door de gewone
ziekteverzekering wordt vergoed en dat in deze overeenkomst wordt vastgesteld op
de gevorderde 270,00 (blz. 4, eerste alinea, van het bestreden vonnis),
- de eiseres in die overeenkomst verklaart dat zij volledig geïnformeerd is geweest over
de geplande ingreep (blz. 4, tweede alinea, van het bestreden vonnis),
- de eiseres vrijelijk akkoord is gegaan met de betaling van het gevraagde ereloonsupplement,
daar waar zij duidelijk de keuze had voor een andere operatieve ingreep en om
de ingreep in een ander ziekenhuis te laten gebeuren, of door een dokter in het ziekenhuis
die eventueel niet het betreffende supplement zou aanrekenen (blz. 4, derde alinea, van
het bestreden vonnis),
- uit de verpleegnota blijkt dat de betreffende ophtalmoloog een niet-geconventioneerde
arts is, zodat de verweerster niet erover diende te waken dat enkel de verbintenistarieven
worden aangerekend (blz. 4, zesde alinea, van het bestreden vonnis),
- het los van alle andere beschouwingen, vrij stond aan de behandelende geneesheer een
ereloonsupplement aan te rekenen en het vrij stond aan de eiseres om daarmee akkoord te
gaan in de door haar ondertekende overeenkomsten (blz. 4, vijfde alinea, van het bestreden
vonnis).
2.1. De vrederechter gaat evenwel nergens in het bestreden vonnis na of en stelt ook
niet vast dat, zoals artikel 138, §2, van de Ziekenhuiswet vereist, de eiseres opgenomen
was in een andere kamer dan een tweepatiënten- of een gemeenschappelijke kamer dan
wel in de algemene regeling van de verweerster, zoals bedoeld in artikel 130 van de Ziekenhuiswet,
maximumtarieven zijn vastgesteld en deze in de overeenkomst die de eiseres
op 13 juli 2004 sloot, werden nageleefd. Zonder na te gaan of en vast te stellen dat de
voorwaarden van openbare orde, minstens van dwingend recht zijn nageleefd waaronder
de nietgeconventioneerde artsen kunnen afwijken van de verbintenistarieven, verklaart de
vrederechter de vordering van de verweerster op de hierboven aangehaalde gronden niet
wettig gegrond (schending van de artikelen 15, eerste lid, in de versie van toepassing vóór
de wijziging ervan bij een wet van 13 december 2006, en tweede lid, van het koninklijk
besluit nr. 78 van 10 november 1967 betreffende de uitoefening van de gezondheidsberoepen,
138, §2, tweede en derde lid, beide in de versie van toepassing voor de wijziging ervan
bij een wet van 13 december 2006, van de wet van 7 augustus 1987 op de ziekenhuizen,
en 1, 2°, van het koninklijk besluit van 29 september 2002 tot uitvoering van artikel
138 van de wet op de ziekenhuizen, gecoördineerd op 7 augustus 1987).
2.2. Evenmin gaat de vrederechter in het bestreden vonnis na of en stelt hij ook niet
vast dat de eiseres niet behoort tot één van de categorieën van patiënten, door de Koning
met toepassing van artikel 138, §5, van de Ziekenhuiswet in een voorschrift van openbare
orde, minstens van dwingend recht bepaald, ten aanzien van wie de niet-geconventioneerde
artsen geen tarieven mogen aanrekenen die afwijken van de verbintenistarieven, zodat
de vrederechter de vordering van de verweerster niet wettig gegrond verklaart (schending
van de artikelen 15, eerste lid, in de versie van toepassing voor de wijziging ervan bij een
wet van 13 december 2006, en tweede lid, van het koninklijk besluit nr. 78 van 10 november
1967 betreffende de uitoefening van de gezondheidsberoepen, 138, §2, tweede en derde
lid, beide in de versie zoals van toepassing voor de wijziging ervan bij een wet van 13