AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 496 - 23.9.08 HOF VAN CASSATIE 2045
rechters wijzen zonder opgave van redenen de door de eiser geformuleerde prejudiciële
vraag af als "kennelijk niet strijdig".
17. De appelrechters stellen vast dat bij het instellen van de herstelvordering
nog het oude artikel 65 Stedenbouwwet 1962 van toepassing was dat niet bepaalde
op welke wijze de herstelvordering aanhangig diende gemaakt te worden bij
de strafrechtelijke instanties. Bij ontstentenis van enig vormvoorschrift was het
voldoende dat op basis van de stukken van de rechtspleging het bestuur duidelijk
zijn wil te kennen had gegeven om een herstelvordering in te stellen zodat het inleiden
per gewone brief volstond om de herstelvordering in te stellen.
18. Aldus vermelden zij de redenen waarom naar hun oordeel het gelijkheidsbeginsel
kennelijk niet wordt miskend en geen prejudiciële vraag wordt gesteld.
Het middel mist feitelijke grondslag.
Ambtshalve onderzoek
19. De substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen
zijn in acht genomen en de beslissing is overeenkomstig de wet gewezen.
Dictum
Het Hof,
Verwerpt het cassatieberoep.
Veroordeelt de eiser in de kosten.
23 september 2008 – 2° kamer – Voorzitter: de h. Forrier, afdelingsvoorzitter – Verslaggever:
de h. Goethals – Gelijkluidende conclusie van de h. De Swaef, eerste advocaatgeneraal
– Advocaten: mrs. J. Ghysels, Brussel en S. Wyckaert, Brussel.
Nr. 497
2° KAMER - 23 september 2008
1º MISDRIJF — TOEREKENBAARHEID — RECHTSPERSONEN - GELIJKTIJDIGE
STRAFBAARSTELLING VAN RECHTSPERSOON EN NATUURLIJKE PERSOON - VOORWAARDE -
VASTSTELLING VAN FOUT
2º MISDRIJF — ALGEMEEN. BEGRIP. MATERIEEL EN MOREEL
BESTANDDEEL. EENHEID VAN OPZET - RECHTSPERSOON - STRAFRECHTELIJKE
VERANTWOORDELIJKHEID - FOUT - MOREEL BESTANDDEEL
1º De gelijktijdige strafbaarstelling van de rechtspersoon en van de natuurlijke persoon
overeenkomstig artikel 5, tweede lid, Strafwetboek, is slechts mogelijk wanneer de
rechtspersoon verantwoordelijk gesteld wordt uitsluitend wegens het optreden van een
geïdentificeerde natuurlijke persoon die de fout wetens en willens heeft gepleegd; dit
houdt in dat de fout van de rechtspersoon samenvalt met deze van de natuurlijke
persoon of ermee nauw verband houdt maar neemt niet weg dat een fout bij de beide
personen aanwezig moet zijn 1 .
2º De strafrechtelijke verantwoordelijkheid van een rechtspersoon zal vaststaan indien de
verwezenlijking van het misdrijf hetzij volgt uit een wetens en willens genomen beslissing
1 Cass., 12 juni 2007, A.R. P.07.0246.N, A.C. 2007, nr. 319.