AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

1848 HOF VAN CASSATIE 3.9.08 - Nr. 446
niet toepasselijk is op de onderzoeksgerechten die uitspraak doen over de handhaving
van de tegen de vreemdeling genomen administratieve maatregel van
vrijheidsberoving, faalt het naar recht.
Krachtens artikel 71, eerste lid, van de wet van 15 december 1980, kan de
vreemdeling die het voorwerp is van een maatregel van vrijheidsberoving die
met name met toepassing van de artikelen 7 en 74/6 is genomen, tegen die maatregel
beroep instellen bij de raadkamer. Met toepassing van artikel 72, tweede
lid, heeft het jurisdictioneel toezicht op een dergelijke maatregel alleen betrekking
op de wettigheid van de titel waarop de vrijheidsberoving steunt.
Het middel dat dienaangaande aanvoert dat het aan de appelrechters stond om
de wettigheid te onderzoeken van de hechtenis van de eiser ongeacht de administratieve
beslissing waaruit zij voortvloeit, faalt eveneens naar recht.
De beslissing die op grond van artikel 74-6, §1bis, 12°, is genomen, verlengt
de aanvankelijke maatregel niet die met toepassing van artikel 7, derde lid, is genomen,
maar is een autonome titel van vrijheidsberoving, onderscheiden van die
welke in het beroep waarover de kamer van inbeschuldigingstelling uitspraak
heeft gedaan, is bedoeld.
De appelrechters oordelen dus naar recht dat wegens de beslissing van 18 juli
2008, het beroep van de eiser tegen de beslissing van 10 juli 2008 geen bestaansreden
meer had.
Voor het overige dienden zij niet te antwoorden op het verweer volgens hetwelk
de eiser, krachtens de beschikking van de voorzitter van de rechtbank van
eerste aanleg, momenteel niet kan uitgezet worden, aangezien dat middel door
hun beslissing irrelevant is geworden.
Het middel kan in zoverre niet worden aangenomen.
Tweede middel
Het middel voert aan dat het arrest artikel 13 van het Verdrag tot Bescherming
van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden schendt, in zoverre
het door de vrijheidsberoving van de eiser te handhaven, hem een daadwerkelijk
rechtsmiddel voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen ontzegt, waaraan
een verzoekschrift tot nietigverklaring is voorgelegd tegen de beslissing van nietontvankelijkheid
van zijn aanvraag tot verblijfsvergunning.
In zoverre het middel aanvoert dat de appelrechters oordelen dat de instelling
van het voormelde rechtsmiddel de uitzetting van de eiser niet belette, ofschoon
het arrest zulks niet vermeldt, mist het feitelijke grondslag.
Het recht dat bij artikel 13 van het voormelde verdrag is gewaarborgd, belet de
rechter niet om vast te stellen dat beroep tegen een maatregel van vrijheidsberoving
geen bestaansreden meer heeft.
Het middel faalt in zoverre naar recht.
Ambtshalve onderzoek van de beslissing over de strafvordering
De substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen zijn
in acht genomen en de beslissing is overeenkomstig de wet gewezen.
Dictum