AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

More documents

Recommendations

Info

Nr. 458 - 9.9.08 HOF VAN CASSATIE 1891 2º RECHTEN VAN DE MENS — INTERNATIONAAL VERDRAG BURGERRECHTEN EN POLITIEKE RECHTEN - BESCHERMING VAN DE PERSOONLIJKE LEVENSSFEER - PRIVÉ-COMMUNICATIES - VERPLICHTING VAN DE DEELNEMERS AAN EEN PRIVÉ-COMMUNICATIE - OPNEMEN VAN EEN PRIVÉ-COMMUNICATIE WAARAAN MEN ZELF DEELNEEMT ZONDER MEDEWETEN VAN DE ANDERE DEELNEMERS - BESTAANBAARHEID MET HET VERDRAG 3º TELEGRAAF EN TELEFOON - PRIVÉ-COMMUNICATIES - VERPLICHTING VAN DE DEELNEMERS AAN EEN PRIVÉ-COMMUNICATIE - OPNEMEN VAN EEN PRIVÉ-COMMUNICATIE WAARAAN MEN ZELF DEELNEEMT ZONDER MEDEWETEN VAN DE ANDERE DEELNEMERS - BESTAANBAARHEID MET HET EVRM EN MET HET IVBPR 4º RECHTEN VAN DE MENS — VERDRAG RECHTEN VAN DE MENS — ARTIKEL 8 - BESCHERMING VAN DE PERSOONLIJKE LEVENSSFEER - OPNEMEN VAN EEN PRIVÉ- COMMUNICATIE WAARAAN MEN ZELF DEELNEEMT ZONDER MEDEWETEN VAN DE ANDERE DEELNEMERS - GEBRUIK VAN ZULKE OPNAME BUITEN HET GEVAL VAN HET GEBRUIK VOOR ZICHZELF EN BUITEN HET GEVAL BEDOELD IN ARTIKEL 314BIS STRAFWETBOEK - GEVOLG - BEOORDELING DOOR DE RECHTER - IN AANMERKING TE NEMEN CRITERIA 5º TELEGRAAF EN TELEFOON - OPNEMEN VAN EEN PRIVÉ-COMMUNICATIE WAARAAN MEN ZELF DEELNEEMT ZONDER MEDEWETEN VAN DE ANDERE DEELNEMERS - GEBRUIK VAN ZULKE OPNAME BUITEN HET GEVAL VAN HET GEBRUIK VOOR ZICHZELF EN BUITEN HET GEVAL BEDOELD IN ARTIKEL 314BIS STRAFWETBOEK - GEVOLG - BEOORDELING DOOR DE RECHTER - IN AANMERKING TE NEMEN CRITERIA 1º, 2° en 3° Ofschoon de verdragsrechtelijke bescherming van de persoonlijke levenssfeer ook betrekking heeft op privé-communicaties en de deelnemers daaraan elkaars privéleven moeten respecteren, is het louter opnemen van een dergelijk gesprek waaraan men zelf deelneemt, niet ongeoorloofd ook al geschiedt dit zonder medeweten van de andere deelnemers 1 . (Art. 8.1 E.V.R.M.; Art. 17 I.V.B.P.R.) 4º en 5° Elk gebruik van een zonder medeweten van de andere deelnemers opgenomen privé-communicatie waaraan men zelf deelneemt, buiten het geval van het gebruik voor zichzelf en buiten het geval bedoeld in artikel 314bis, §2, tweede lid, Strafwetboek, kan een inbreuk zijn op artikel 8 EVRM; het staat aan de rechter dit te beoordelen op grond van de feitelijke gegevens van de zaak, rekening houdend met de redelijke privacyverwachting die de deelnemers konden hebben en die onder meer betrekking heeft op de inhoud en de omstandigheden waaronder het gesprek plaatsvond 2 . (Art. 8.1 E.V.R.M.; Art. 314bis, §2, tweede lid Sw.) (V. e.a. T. V. e.a.) Conclusie van de heer advocaat-generaal M. Timperman: Onderhavige zaak betreft de problematiek van het opnemen van telefoongesprekken door een deelnemer aan die gesprekken, buiten medeweten van de gesprekspartner, en van de aanwending van die opgenomen gesprekken als bewijs in een strafzaak. 1. Eisers in cassatie werden vervolgd en veroordeeld om, als dader of mededader, ten nadele van de nalatenschap van PV., roerende goederen (zoals opgesomd in de oorspronkelijke telastlegging en onderscheiden geventileerd onder de verschillende beklaagden door de appelrechters) bedrieglijk te hebben weggenomen, om een valse eed te hebben afgelegd bij een boedelbeschrijving, om valsheid in geschriften te hebben gepleegd en gebruik gemaakt te hebben van valse stukken. 1 Zie conclusie openbaar ministerie. 2 Ibid.
1892 HOF VAN CASSATIE 9.9.08 - Nr. 458 2. Uit de stukken waar Uw Hof acht vermag op te slaan, inzonderheid het tussenvonnis van de correctionele rechtbank te Leuven van 24 mei 2006, blijkt dat verweerster D.V. telefoongesprekken heeft gevoerd met verschillende eisers en dat zij die privé-gesprekken heeft opgenomen, zonder dat haar gesprekspartners hiervan op de hoogte waren. Nadien heeft zij deze opnames aangewend in de strafzaak die resulteerde in de veroordeling van eisers. Zowel uit het vonnis van de correctionele rechtbank te Leuven van 27 oktober 2006 als uit het bestreden arrest blijkt dat de feitenrechters bij het vormen van hun overtuiging, omtrent het bewezen zijn van de te laste gelegde feiten, rekening hebben gehouden met de inhoud van de telefoongesprekken. In het tussenvonnis van 24 mei 2006 had de eerste rechter immers reeds geoordeeld: ‘de opnames kunnen dan ook worden aangewend als bewijsmateriaal’; voorafgaand aan hun redengeving in verband met het bewezen zijn van de te laste gelegde feiten oordeelden de appelrechters: ‘uit al het voorgaande dient besloten te worden tot de rechtmatige bewijsgaring door de opname van de gevoerde telefoongesprekken’. 3. In een arrest van Uw Hof van 9 januari 2001 3 werd geoordeeld dat hij die een telefoongesprek voert, het recht op eerbiediging van zijn privé-leven, zijn gezinsleven, zijn huis en zijn briefwisseling 4 , niet kan inroepen ten aanzien van de deelnemer aan dit gesprek, daar hijzelf deze deelnemer deelachtig maakt aan het voorwerp van dat recht. De feiten die aan de basis lagen van die strafzaak bestonden erin dat personen, als ontvangers van telefoongesprekken, die zich bekloegen over bedreigingen, die gesprekken op geluidsband opnamen als bewijs van de bedreigingen, zonder dat de oproepers ‘zich daarvan bewust waren’. Het bestreden arrest oordeelde dat een persoon, die als ontvanger deelneemt aan een telefoongesprek, geen inbreuk pleegt op artikel 8 EVRM wanneer hij dit telefoongesprek op geluidsband opneemt, en dat hij zijn eigen privacy niet kan schenden en evenmin de privacy schendt van de oproeper daar deze juist vrijwillig de boodschap meedeelt aan de ontvanger. VERSTRAETEN geeft, onder verwijzing naar het arrest van Uw Hof, de regel als volgt weer: “Een persoon die als ontvanger deelneemt aan een telefoongesprek, pleegt geen inbreuk op het recht tot respect voor het privé-leven vermits hij als ontvanger bij het opnemen van het gesprek geen inbreuk kan plegen op zijn eigen privacy en evenmin de privacy schendt van de oproeper daar deze juist vrijwillig de boodschap meedeelt aan de ontvanger en laatstgenoemde zodoende uit eigen beweging betrekt in zijn privé- of gezinsleven” 5 . De regel die Uw Hof formuleerde in het arrest van 9 januari 2001, waarbij de voorziening tegen het arrest van het hof van beroep te Antwerpen van 22 januari 1999 werd verworpen, is echter veel algemener dan deze die de appelrechters hadden uitgewerkt, vermits de regel van het cassatiearrest zowel het geval dekt waarin de ontvanger van het telefoongesprek de opname maakt als dat waarbij de oproeper zelf tot opname overgaat. In voorliggend dossier is dit laatste nu juist het geval: het gaat om de situatie waarin de opbeller, de initiatiefnemer van het telefoongesprek, de conversatie opnam zonder dat de ontvangers dit wisten. De vraag kan gesteld worden of de lering van het arrest van 9 januari 2001 onverminderd kan worden gehandhaafd. 4. Het staat vast dat telefoonverbindingen onder de begrippen privé-leven en briefwisseling vallen, waarvan de eerbiediging gewaarborgd is door art. 8 EVRM 6 . Nazicht van de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens wijst uit dat onderhavige 3 Cass., 9 januari 2001, A.R. P.99.0235.N, A.C. 2001, nr. 7. 4 Zoals vermeld in de artikelen 8.1 EVRM en 17.1 IVBPR. 5 R. VERSTRAETEN, Handboek Strafvordering, Antwerpen, Maklu, 2007, nr. 1805, p. 876. 6 Cfr. R. DECLERCQ, Beginselen van strafrechtspleging, Mechelen, Kluwer, 2007, nr. 1792, p. 839.
Page 1 and 2:
MET DE CONCLUSIES EN ANNOTATIES VAN
Page 3 and 4:
1828 HOF VAN CASSATIE 2.9.08 - Nr.
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16: 1840 HOF VAN CASSATIE 3.9.08 - Nr.
Page 17 and 18: 1842 HOF VAN CASSATIE Nr. 444 - 3.9
Page 65: 1890 HOF VAN CASSATIE 9.9.08 - Nr.
Page 99 and 100: 1924 HOF VAN CASSATIE Nr. 466 - 11.
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242:
Page 243 and 244:
Page 245 and 246:
Page 247 and 248:
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
show all

AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?