AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2094 HOF VAN CASSATIE 29.9.08 - Nr. 512
hulpverlening te beoordelen 1 . (Art. 58 O.C.M.W.-wet) 2
2º en 3° Opdat een persoon de schade zou kunnen aanvoeren die hij geleden heeft door
de fout van het openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn, en die hierin bestaat dat
het onrechtmatig geweigerd heeft hulp te verlenen aan een patiënt die onmiddellijk
verzorging nodig had, is het niet vereist dat die persoon zelf recht heeft op de hulp in de
zin van art. 58, O.C.M.W.-wet 3 . (Art. 58 O.C.M.W.-wet) 4
4º en 5° Het recht op maatschappelijke dienstverlening is een recht dat uitsluitend aan de
persoon verbonden is en kan derhalve niet het voorwerp van een zijdelingse vordering
zijn; alleen de persoon wiens menselijke waardigheid beschermd wordt, heeft recht op
maatschappelijke dienstverlening; zijn schuldeisers kunnen zijn rechten en vorderingen
niet uitoefenen om die dienstverlening te verkrijgen 5 . (Art. 1 O.C.M.W.-wet; Art. 1166
B.W.)
(CLINIQUES UNIVERSITAIRES SAINT-LUC v.z.w. T. O.C.M.W. SINT-PIETERS-WOLUWE)
ARREST (vertaling)
(A.R. C.07.0101.F)
I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF
Het cassatieberoep is gericht tegen een arrest, op 14 juni 2006 gewezen door
het Hof van Beroep te Brussel.
De zaak is bij beschikking van 22 augustus 2008 van de eerste voorzitter verwezen
naar de derde kamer.
Raadsheer Philippe Gosseries heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal Jean-Marie Genicot heeft geconcludeerd.
II. CASSATIEMIDDELEN
De eiseres voert drie middelen aan, waarvan het eerste en het derde gesteld
zijn als volgt:
Eerste middel
Geschonden wettelijke bepalingen
- artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek;
- de artikelen 1, 57, inzonderheid §1, 58, 60 en 61 van de organieke wet van 8 juli 1976
betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn, vóór de wijziging ervan bij
de wet van 22 februari 1998.
Aangevochten beslissing
Het arrest erkent dat "de (verweerder) wel degelijk onterechte redenen heeft opgegeven
voor zijn weigering om de hospitalisatiekosten van de patiënt, die opgenomen was in een
privé-instelling te Watermaal-Bosvoorde, ten laste te nemen en zijn uitsluiting uit het
voordeel van het bestaansminimum te Sint-Pieters-Woluwe, wegens verhuizing (in werkelijkheid,
uitzetting) - hoewel zijn woonplaats daar nog steeds gevestigd was - ongedaan te
maken. De redenen van die beslissing zijn onrechtmatig, daar de (verweerder) krachtens
de artikelen 4, 1°, en 1er, 2°, van de wet van 2 april 1965, wel degelijk territoriaal be-
1 Zie eensl. concl. O.M. in Pas. 2008, nr. 512.
2 Art. 58 O.C.M.W.-wet, vóór de wijziging ervan bij de W. 22 feb. 1998.
3 Zie voetnoot 1.
4 Zie voetnoot 2.
5 Zie voetnoot 1.