AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 506 - 25.9.08 HOF VAN CASSATIE 2067
schending van andere stedenbouwkundige bepalingen aan die volgens haar het litigieuze
bevel tot staking verantwoorden.
Nochtans volgt uit de opzet van artikel 184 van de ordonnantie van 29 augustus 1991
dat de gegrondheid van de motivering van het mondelinge bevel tot staking en van de bekrachtiging
door de burgemeester enkel kan worden getoetst in zoverre zij betrekking
heeft op de overtreding waaraan dit bevel en de bekrachtiging ervan een einde willen maken.
Het hof (van beroep) kan dus de gegrondheid van de beslissing van de burgemeester
enkel toetsen, in zoverre ze betrekking heeft op de overtreding waaraan zij een einde wilde
maken, namelijk het feit dat (de verweerder) het gebruik en de bestemming van de achteruitbouwstrook
aan de voorkant van zijn eigendom heeft gewijzigd zonder vooraf de bij
artikel 84, §1, van de ordonnantie van 29 augustus 1991 vereiste stedenbouwkundige vergunning
te hebben verkregen.
Artikel 84, §1, 5°, zoals het van toepassing was op het ogenblik van de vaststelling (en
dus voor de wijziging ervan bij de ordonnantie van 23 november 1993), bepaalde dat een
stedenbouwkundige vergunning vereist was om 'het gebruik van een goed geheel of gedeeltelijk
te wijzigen teneinde de bestemming ervan te veranderen, zelfs als die wijziging
geen werken vereist'.
Deze bepaling die van kracht is geworden op 1 juli 1992, heeft een stedenbouwkundige
vergunning noodzakelijk gemaakt voor de gebruikswijzigingen die een bestemmingswijziging
tot gevolg hebben en die aangebracht zijn na de inwerkingtreding ervan. Daarentegen
had zij, bij gebrek aan terugwerkende kracht, niet tot gevolg dat de voor die datum
definitief aangebrachte en verkregen gebruikswijzigingen aan een dergelijke vergunning
onderworpen werden (zie in die zin, in verband met de bouwverordening van de Brusselse
agglomeratie van 22 januari 1975, Cass., 11 april 1990, A.C., 1989-90, nr. 481).
De datum waarop (de verweerder) of de vorige eigenaar het tuintje in de achteruitbouwstrook
heeft vervangen door een autoparking is onbekend.
(De eiseres) die de bewijslast draagt voor de door haar aangevoerde overtreding, bewijst
niet dat die wijziging, in de veronderstelling dat ze als de wijziging van de bestemming
van het goed in de zin van voormeld artikel 84, §1, 5°, moet worden beschouwd, na
1 juli 1992 gebeurd is.
Zij stelt een deskundigenonderzoek voor teneinde de periode te bepalen waarin die aanpassingen
gebeurd zijn. Bij gebrek evenwel aan concrete en nauwkeurige gegevens die
een nauwkeurige datering mogelijk zouden maken, zal een deskundigenonderzoek niet
met zekerheid kunnen uitmaken of die aanpassingen noodzakelijkerwijs dagtekenen van
na 1 juli 1992. Er is dus geen reden om dit te bevelen.
Het litigieuze bevel tot staking strekt ertoe een einde te maken aan een onregelmatigheid
die prima facie niet afdoende naar recht is bewezen. Het kan niet worden gehandhaafd".
Grieven
Eerste onderdeel
Op het ogenblik van de vaststelling van de litigieuze overtreding die samenging met het
bevel tot staking van de overtreding, luidde artikel 184 van de OP.S. als volgt:
"De in artikel 183, eerste lid, bedoelde ambtenaren en beambten kunnen mondeling ter
plaatse de onmiddellijke staking van de werken of van het uitvoeren van handelingen gelasten
wanneer zij vaststellen dat deze een misdrijf vormen in toepassing van artikel 182.
Het bevel tot staking van de handelingen of van de werken moet op straffe van verval
bekrachtigd worden door de burgemeester of de gemachtigde ambtenaar.
Het in artikel 183, eerste lid, bedoelde proces-verbaal van vaststelling en de bekrachti-