AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2014 HOF VAN CASSATIE 22.9.08 - Nr. 492
De stelling van (de eiser) dat hij een menswaardig leven zou kunnen leiden indien hij
maandelijks onderbrekingsuitkeringen zou bekomen wordt niet aangenomen door het (arbeids)hof,
gezien blijkt dat de geldelijke nood geen bedreiging vormt, nu in de loop van
de procedure is gebleken dat (de eiser) op 31 juni 2006 (einddatum van zijn vordering tot
uitkeringen-leefloon minstens maatschappelijke steun) op zijn spaarrekening nog een saldo
heeft van 3.500 euro en dat (de eiser) aan zijn vader de gevraagde bijdragen (voor eten
en gebruik van de wagen!) ten bedrage van 1.800 euro, 842,22 euro en 865,18 euro heeft
kunnen blijven betalen.
Het (arbeids)hof besluit dat (de eiser) niet gerechtigd is op leefloon als alleenstaande
voor de periode van 16 september 2004 tot en met 30 juni 2006 gezien hij niet voldoet aan
de voorwaarden van artikel 3, 4° en 5°, van de wet van 26 mei 2002 betreffende het recht
op maatschappelijke integratie.
Het (arbeids)hof dient de overige toekenningsvoorwaarden van voormelde wet niet verder
te onderzoeken" (5e blad, midden, t.e.m. 8e blad, derde alinea, van het bestreden arrest).
Grieven
1. Op grond van artikel 2 van de wet van 26 mei 2002 betreffende het recht op maatschappelijke
integratie, hieronder afgekort als de Wet Maatschappelijke Integratie, heeft
elke persoon recht op maatschappelijke integratie. Dat artikel bepaalt tevens dat dit recht
onder de voorwaarden bepaald in deze wet kan bestaan uit een tewerkstelling en/of een
leefloon, die al dan niet gepaard gaan met een geïndividualiseerd project voor maatschappelijke
integratie.
Artikel 12 van de Wet Maatschappelijke Integratie bepaalt dat iedere persoon vanaf 25
jaar recht heeft op maatschappelijke integratie wanneer hij voldoet aan de in de artikelen 3
en 4 gestelde voorwaarden. Artikel 13, §1, van de Wet Maatschappelijke Integratie verduidelijkt
dat het recht op maatschappelijke integratie kan worden gerealiseerd door ofwel
de toekenning van een leefloon, ofwel een tewerkstelling door middel van een arbeidsovereenkomst
bedoeld in de artikelen 8 en 9.
Op grond van artikel 3 van de Wet Maatschappelijke Integratie moet de persoon, om
het recht op maatschappelijke integratie te kunnen genieten, tegelijkertijd en onverminderd
de bijzondere voorwaarden die door die wet worden gesteld, (1) zijn werkelijke verblijfplaats
in België hebben in de door de Koning te bepalen zin, (2) meerderjarig zijn of
hiermee gelijkgesteld zijn overeenkomstig de bepalingen van deze wet, (3) behoren tot
één van de in dat artikel bepaalde categorieën van personen, (4) niet over toereikende bestaansmiddelen
beschikken, noch er aanspraak kunnen op maken, noch in staat zijn deze
hetzij door eigen inspanningen, hetzij op een andere manier te verwerven, (5) werkbereid
zijn, tenzij dit om gezondheids- of billijkheidsredenen niet mogelijk is, en (6) zijn rechten
laten gelden op uitkeringen die hij kan genieten krachtens de Belgische of buitenlandse
sociale wetgeving.
Op grond van artikel 4, §1, van de Wet Maatschappelijke Integratie kan van de betrokkene
worden gevergd dat hij zijn rechten laat gelden op onderhoudsgeld vanwege daartoe
gehouden personen, deze laatste beperkt zijnde tot de echtgenoot of, in voorkomend geval,
de ex-echtgenoot, de ascendenten en descendenten in de eerste graad, de adoptant en
de geadopteerde.
De Wet Maatschappelijke Integratie stelt aldus niet als voorwaarde voor toekenning
van het recht op maatschappelijke integratie (in de vorm van een leefloon) dat de toekenning
van dat recht noodzakelijk moet zijn om een leven te leiden dat beantwoordt aan de
menselijke waardigheid. Die voorwaarde komt noch in de artikelen 2, 3 en 4, noch in enige
andere bepaling van die wet voor.
Artikel 3, 5°, van de Wet Maatschappelijke Integratie bepaalt niet dat, om op grond van