AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

1988 HOF VAN CASSATIE 19.9.08 - Nr. 487
Artikel 80, §1, tweede lid, van de wet van 9 juli 1975 betreffende de controle der verzekeringsondernemingen,
zoals van kracht vóór diens opheffing bij wet van 22 augustus
2002, bepaalt dat de omvang en de voorwaarden tot toekenning van dit recht op vergoeding
worden bepaald door de Koning.
Artikel 17, §1, van het koninklijk besluit van 16 december 1981 houdende inwerkingstelling
en uitvoering van de artikelen 79 en 80 van de wet van 9 juli 1975 betreffende de
controle der verzekeringsondernemingen, zoals van kracht voor zijn opheffing bij koninklijk
besluit van 11 juli 2003, voorziet dat het Gemeenschappelijk Motorwaarborgfonds
niet gehouden is tot vergoeding tegenover de eigenaar van het motorrijtuig dat de schade
heeft veroorzaakt wanneer de verzekeringsverplichting niet werd nageleefd.
1.2 Naar luid van artikel 29bis, §1, eerste lid, van de wet van 21 november 1989 betreffende
de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, zoals van kracht
voor zijn wijziging bij wet van 19 januari 2001, wordt bij een verkeersongeval waarbij
een motorrijtuig betrokken is, met uitzondering van de stoffelijke schade, alle schade veroorzaakt
aan elk slachtoffer of zijn rechthebbenden en voortvloeiend uit lichamelijke letsels
of het overlijden, vergoed door de verzekeraar die de aansprakelijkheid dekt van de
eigenaar, de bestuurder of de houder van het motorrijtuig overeenkomstig de wet.
Artikel 29bis, §1, derde lid, van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte
aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, zoals van kracht voor zijn wijziging
bij wet van 19 januari 2001, voorziet dat artikel 80 van de wet van 9 juli 1975 betreffende
de controle der verzekeringsondernemingen van toepassing is op deze schadevergoeding.
De rechthebbenden zijn diegenen die schade door weerkaatsing lijden, dit is persoonlijke
schade die voortvloeit uit het lichamelijk letsel of het overlijden van het "rechtstreekse"
slachtoffer. Wanneer het directe slachtoffer geen recht heeft op vergoeding overeenkomstig
artikel 29bis van de wet van 21 november 1989, zullen zijn rechthebbenden op deze
rechtsgrond evenmin aanspraak kunnen maken op vergoeding voor de schade die zij persoonlijk
lijden door het letsel of het overlijden van het directe slachtoffer.
1.3 De verwijzing in artikel 29bis van de wet van 21 november 1989 naar artikel 80 van
de wet van 9 juli 1975 leidt ertoe dat ook artikel 17, §1, van het koninklijk besluit van 16
december 1981, dat hiervan de uitvoering is, van toepassing wordt.
1.4 Uit al deze bepalingen volgt dat de eiser niet gehouden is tot vergoeding van de eigenaar
van het motorrijtuig dat de schade heeft veroorzaakt wanneer de verzekeringsplicht
niet werd nagekomen en dat de rechthebbenden van deze eigenaar, d.w.z. diegene
die schade bij weerkaatsing lijden, evenmin vanwege de eiser aanspraak op schadevergoeding
kunnen maken.
2.1 De Rechtbank van Eerste Aanleg te Turnhout stelt in het aangevochten vonnis vast
dat:
- de heer B.D. om het leven kwam bij een verkeersongeval waarbij het voertuig waarvan
hij eigenaar was tegen een boom reed,
- de heer D. als passagier in het voertuig had plaatsgenomen (vonnis, p. 3, nr. 4.1),
- het voertuig van de heer D. niet geldig was verzekerd (vonnis, p. 4, voorlaatste
alinea),
en beslist dat de eiser op grond van artikel 29bis van de wet van 21 november 1989 niet
gehouden zou zijn tot vergoeding van de heer D., eigenaar van het voertuig (vonnis, p. 4,
in fine).
De rechtbank beslist evenwel dat de eiser op grond van artikel 29bis van wet van 21 november
1989 wel gehouden is tot vergoeding van de verweerster (in eigen naam en als
wettelijke beheerster over de persoon en de goederen van haar minderjarige dochters) als