AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

More documents

Recommendations

Info

Nr. 496 - 23.9.08 HOF VAN CASSATIE 2043 Herstelbeleid overeenkomstig artikel 198bis Stedenbouwdecreet 1999 niet op als een gerechtelijke instantie waartoe derden zich kunnen wenden of die hen kan binden, maar uitsluitend als adviesorgaan voor de rechter die verder zijn volledige beoordelingsbevoegdheid over de herstelvordering behoudt. De beginselen van een eerlijke procesvoering zijn door het debat voor de rechter volkomen gewaarborgd. Het onderdeel faalt naar recht. Tweede onderdeel 7. Het onderdeel voert schending aan van de beginselen van behoorlijk bestuur, inzonderheid van de hoorplicht: bij de adviesverlening krijgt de eiser niet de kans om voor de Hoge Raad voor het Herstelbeleid zijn standpunt naar voren te brengen. 8. Het eensluidend advies van de Hoge Raad voor het Herstelbeleid met betrekking tot de verzoeken bedoeld in artikel 198bis Stedenbouwdecreet 1999 is geen eenzijdige beslissing waardoor de rechtspositie van derden wordt gewijzigd. Het betreft enkel een advies dat de rechter na verder debat beoordeelt, en dat bijgevolg geen voorafgaand horen van deze derden vereist. Het onderdeel faalt naar recht. Derde middel 9. Het middel voert schending aan van het decreet van 16 december 1997 en het decreet van 19 maart 2004 tot bekrachtiging van de bindende bepalingen van het ruimtelijk structuurplan Vlaanderen, de artikelen 20 en 31 Stedenbouwdecreet 1999 in samenhang met het beginsel van behoorlijk bestuur: bij de beoordeling van de rechtmatigheid van de herstelvordering houden de appelrechters ten onrechte geen rekening met de dwingende bepalingen van het ruimtelijke structuurplan Vlaanderen waardoor de eigenaar of de houder van een zakelijk recht op een goed gelegen in het agrarisch gebied van een gewestplan een subjectief recht heeft op een herbeoordeling van de stedenbouwkundige bestemming van dit goed; minstens houden zij geen rekening met het onredelijk lang wachten van de Vlaamse regering om aan deze dwingende bepalingen gevolg te geven. 10. Het middel voert onder meer aan "dat wanneer in uitvoering van het RSV [Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen] een ruimtelijk structuurplan wordt opgesteld, [eisers] eigendom met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet langer in het agrarisch gebied zal behouden blijven en hij dus wel een regularisatievergunning kan krijgen". Dit vereist een onderzoek van feiten waarvoor het Hof niet bevoegd is. Het middel is in zoverre niet ontvankelijk. 11. De enkele bekrachtiging van de bindende bepalingen van het ruimtelijk structuurplan Vlaanderen heft de bestemmingsvoorschriften van de bestaande gewestplannen niet op. Behoudens toepassing van de regeling bepaald in de artikelen 172 en 190, tweede lid, Stedenbouwdecreet 1999, blijven deze bestemmingsvoorschriften van kracht zolang zij niet door een ruimtelijk uitvoeringsplan worden gewijzigd. Ze blijven aldus de rechtsgrond voor het herstel. De omstandigheid dat de overheid zou nalaten haar decretale verplichtingen uit te voeren
2044 HOF VAN CASSATIE 23.9.08 - Nr. 496 binnen een redelijke termijn houdt niet in dat daardoor alle bestaande gewestplanbestemmingen "agrarisch gebied" achterhaald zijn, en iedere daarop gestoelde herstelvordering onredelijk wordt. In zoverre faalt het middel naar recht. Vierde middel 12. Het middel voert schending aan van artikel 4 Stedenbouwdecreet 1999, de artikelen 14 en 21, vierde lid, Stedenbouwdecreet 1996, de motiveringsplicht als beginsel van behoorlijk bestuur, de artikelen 2 en 3 van de wet van 29 juli 1991 houdende de uitdrukkelijke motivering van bestuurshandelingen, artikel 159 Grondwet en artikel 3 Wet Raad van State: alhoewel het bestreden arrest zijn oordeel steunt op de ministeriële besluiten die het perceel van de eiser uit het bijzonder plan van aanleg "zonevreemde bedrijven" uitsluiten, oordeelt het ten onrechte dat het de onwettigheid van deze besluiten, zoals door de eiser aangevoerd voor de Raad van State, niet moet onderzoeken. 13. Anders dan waarvan het middel uitgaat, steunen de appelrechters hun oordeel over de wettigheid van de herstelvordering niet op de ministeriële besluiten die eisers perceel uitsluiten uit het bijzonder plan van aanleg "zonevreemde bedrijven". Zij stoelen hun oordeel op de vaststelling dat de eiser niet over een vergunning beschikt, en dat het ontbreken daarvan door een eventuele vernietiging van deze ministeriële besluiten, niet ongedaan wordt gemaakt. Het middel berust op een onjuiste lezing van het arrest en mist feitelijke grondslag. Vijfde middel Eerste onderdeel 14. Het onderdeel voert schending aan van artikel 65 Stedenbouwwet 1962 en voor zoveel als nodig artikel 68 Stedenbouwdecreet 1996: ten onrechte oordelen de appelrechters dat het voor de stedenbouwkundige inspecteur of het college van burgemeester en schepenen volstaat om de herstelvordering aanhangig te maken bij gewone brief gericht tot het openbaar ministerie, dit terwijl deze herstelvordering, zoals elke vordering, op de bij wet bepaalde wijze voor de rechtbank moet worden ingeleid. 15. De appelrechters stellen vast dat bij het instellen van de herstelvordering nog het oude artikel 65 Stedenbouwwet 1962 van toepassing was. Dit artikel bepaalt niet op welke wijze de herstelvordering bij de strafrechtelijke instanties aanhangig dient gemaakt te worden. Het optreden van het bevoegde bestuur is niet aan vormvereisten onderworpen, voor zover dit bestuur duidelijk zijn wil en de redenen ervan te kennen heeft gegeven en daarover tegenspraak kan worden gevoerd. Zij verantwoorden aldus hun beslissing naar recht. Het onderdeel kan niet worden aangenomen. Tweede onderdeel 16. Het onderdeel voert schending aan van artikel 149 Grondwet: de appel-
Page 1 and 2:
MET DE CONCLUSIES EN ANNOTATIES VAN
Page 3 and 4:
1828 HOF VAN CASSATIE 2.9.08 - Nr.
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
1842 HOF VAN CASSATIE Nr. 444 - 3.9
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
1924 HOF VAN CASSATIE Nr. 466 - 11.
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168: 1992 HOF VAN CASSATIE 19.9.08 - Nr.
Page 217: 2042 HOF VAN CASSATIE 23.9.08 - Nr.
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
show all

AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?