AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

1902 HOF VAN CASSATIE 10.9.08 - Nr. 460
persoon van een kind beneden de volle leeftijd van 16 jaar, gepleegd tussen 8 februari
1993 en 9 februari 2001, met de omstandigheid dat de schuldige tot degenen
behoort die over het slachtoffer gezag hebben (telastlegging III).
Bij vonnis van 7 november 2005 heeft de Correctionele Rechtbank te Bergen
zich onbevoegd verklaard om van de zaak kennis te nemen op grond dat de feiten
van de telastlegging I, voor het tijdvak tussen 8 februari 1993 en 3 februari
1995, in de veronderstelling dat ze bewezen zouden zijn, werden gepleegd op
een tijdstip dat de beklaagde minderjarig was en dat door de samenhang met telastlegging
I, de onbevoegdheid van de rechtbank zich uitstrekte tot de telastleggingen
II en III.
Tegen de beschikking van de raadkamer staat vooralsnog geen rechtsmiddel
open en het vonnis van de correctionele rechtbank is in kracht van gewijsde gegaan.
Uit de tegenstrijdigheid tussen die beslissingen is een geschil van rechtsmacht
ontstaan dat de procesgang belemmert, zodat er grond bestaat tot regeling
van rechtsgebied.
Uit het vonnis blijkt dat A. C. nog niet de volle leeftijd van achttien jaar had
bereikt op het ogenblik van de feiten van de telastleggingen I en III, voor het gedeelte
van de feiten die tussen 8 februari 1993 en 3 februari 1995 zijn gepleegd.
Uit de rechtspleging blijkt dat die feiten vreemd zijn aan de misdrijven bedoeld
in artikel 36bis van de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming.
Krachtens artikel 36, 4°, van die wet, vallen deze onder de bevoegdheid van de
jeugdrechtbank.
De correctionele rechtbank was dus niet bevoegd om ervan kennis te nemen.
Het vonnis van 7 november 2005 verklaart de rechtbank evenwel ten onrechte
niet bevoegd om uitspraak te doen over het overige gedeelte van de aan de beklaagde
ten laste gelegde feiten, vermits deze gepleegd werden toen hij de leeftijd
van de strafrechtelijke meerderjarigheid had bereikt.
De omstandigheid dat de feiten die de vervolgde persoon vóór zijn achtiende
heeft gepleegd, niet tot de bevoegdheid behoren van de correctionele rechtbank,
ontneemt deze immers niet de bevoegdheid om kennis te nemen van de strafvordering
die regelmatig is ingesteld wegens de feiten die vanaf de voormelde verjaardag
zijn gepleegd.
Feiten die tot de bevoegdheid van de jeugdrechtbank behoren kunnen niet samenhangen
met feiten die tot de bevoegdheid van de correctionele rechtbank behoren,
vermits samenhang veronderstelt dat één en dezelfde rechter bevoegd kan
zijn om over het geheel van de hem voorgelegde feiten uitspraak te doen.
Krachtens artikel 44, derde lid, van de wet van 8 april 1965, wordt in het geval
van feiten welke vóór de leeftijd van achttien jaar zijn gepleegd, de bevoegdheid
van de procureur des Konings bepaald door deze van de jeugdrechtbank van de
plaats waar de betrokkene zijn verblijfplaats heeft, wanneer die de leeftijd van
achttien jaar heeft bereikt voordat de zaak bij die rechtbank aanhangig is gemaakt.
Te dezen behoren de feiten die de beklaagde ten laste worden gelegd voor het
tijdvak waar hij de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, tot de bevoegd-