AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

More documents

Recommendations

Info

Nr. 473 - 15.9.08 HOF VAN CASSATIE 1949 grond op de volgende gronden: - de eisers verwarren het begrip budget van het ziekenhuis met het begrip prijs per verpleegdag; - de artikelen 94 en 95 van de wet op de ziekenhuizen houden geen verband met de prijs per verpleegdag maar met het budget van de financiële middelen van het ziekenhuis; - het budget wordt volgens artikel 94 geacht alle verblijfkosten te dekken, met uitzondering van die welke opgesomd worden in artikel 95; - indien de prijs van een verpleegdag gelijkgesteld wordt met het budget, zoals de eisers dat ten onrechte doen, heeft de vermelding in artikel 140, §1, 3°, van de wet op de ziekenhuizen geen enkele betekenis, daar alle kosten per definitie gedekt worden door het budget, met uitzondering van die welke opgesomd worden in artikel 95; - het begrip budget heeft daarenboven betrekking op de verhouding ziekenhuis-Staat, terwijl het begrip prijs per verpleegdag betrekking heeft op de verhouding ziekenhuis-patiënt; - nergens in de wet op de ziekenhuizen wordt vermeld dat de prijs per verpleegdag alles moet omvatten wat door het budget forfaitair gedekt wordt; - krachtens het nieuwe artikel 95, 4°, van de wet op de ziekenhuizen, dat ten tijde van de ziekenhuisopname van de eiser niet van kracht was, zijn de kosten van het endoscopisch materiaal thans opgenomen in het budget van de financiële middelen van het ziekenhuis en vallen dus niet ten laste van de patiënt; - die kosten vielen ten tijde van de oude wet, toen de eiser bij de verweerster was opgenomen, a contrario ten laste van de patiënt; Met die redenen beslist het bestreden vonnis niet wettig dat de rechtsvordering gegrond is en veroordeelt het de eisers niet wettig tot betaling van het endoscopisch materiaal (schending van alle, in de aanhef van het middel vermelde bepalingen). Het bestreden vonnis beslist niet wettig dat de artikelen 94 en 95 van de wet op de ziekenhuizen geen verband houden met de prijs per verpleegdag. Bijgevolg beslist het niet wettig dat de vordering van de verweerster gegrond is en veroordeelt het de eisers dus niet wettig tot betaling van het bedrag van 440,43 euro, vermeerderd met de interest en de kosten (schending van alle, in de aanhef van het middel vermelde bepalingen). III. BESLISSING VAN HET HOF Luidens artikel 89 van de wet op de ziekenhuizen, gecoördineerd door het koninklijk besluit van 7 augustus 1987, zoals het van toepassing was vóór de opheffing ervan bij artikel 83 van de wet van 14 januari 2002, is de prijs per verpleegdag die, niettegenstaande elk strijdig beding, mag worden aangerekend, de prijs die overeenkomstig de bepalingen van deze wet wordt vastgesteld door de minister die de volksgezondheid onder zijn bevoegdheid heeft. Artikel 87, eerste lid, van dezelfde wet, zoals het op de feiten van toepassing is, bepaalt dat de minister voor ieder ziekenhuis, op basis van een budget van financiële middelen en van een afzonderlijk quotum van verpleegdagen, de prijs per verpleegdag vaststelt. Krachtens artikel 94, eerste lid, van die wet, zoals het op de feiten van toepassing is, dekt het budget van het ziekenhuis op forfaitaire wijze alle kosten die verband houden met het verblijf in een kamer met meer dan twee bedden en het verstrekken van zorgen aan de patiënten in het ziekenhuis. Artikel 95 van die wet, zoals het te dezen op de feiten van toepassing is, geeft
1950 HOF VAN CASSATIE 15.9.08 - Nr. 473 een limitatieve opsomming van de kosten die niet gedekt worden door het budget van het ziekenhuis. Uit die bepalingen volgt dat alle kosten die verband houden met het verblijf in een kamer met meer dan twee bedden en met het verstrekken van zorgen aan de patiënten in het ziekenhuis en die niet opgenomen zijn in artikel 95 van de wet, gedekt worden door de prijs per verpleegdag die, niettegenstaande elk strijdig beding, mag worden aangerekend. Aangezien de endoscopische kosten niet opgenomen zijn in artikel 95 en niet vallen onder de verstrekkingen die in datzelfde artikel opgesomd worden, mogen zij de patiënt niet bovenop de prijs per verpleegdag aangerekend worden. Het bestreden vonnis, dat de eisers tot betaling van die kosten veroordeelt, schendt de voormelde wetsbepalingen. Het middel is gegrond. Dictum Het Hof Vernietigt het bestreden vonnis, behalve in zoverre het de vordering ontvankelijk verklaart. Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het gedeeltelijk vernietigde vonnis. Houdt de kosten aan en laat de beslissing daaromtrent aan de feitenrechter over. Verwijst de aldus beperkte zaak naar de vrederechter van het eerste kanton te Brussel. 15 september <strong>2008</strong> – 3° kamer – Voorzitter: de h. Storck, voorzitter – Verslaggever: de h. Gosseries – Gelijkluidende conclusie van de h. Genicot, advocaat-generaal – Advocaat: mr. van Eeckhoutte. Nr. 474 3° KAMER - 15 september <strong>2008</strong> 1º SOCIALE ZEKERHEID — WERKNEMERS - ONVOLLEDIGE OF ONJUISTE AANGIFTE VAN DE WERKGEVER - R.S.Z. - GLOBALE BEREKENING VAN DE DOOR DE WERKGEVER VERSCHULDIGDE BIJDRAGEN - VOORWAARDEN 2º AANSPRAKELIJKHEID BUITEN OVEREENKOMST — OORZAAK — ALGEMEEN - R.S.Z. - FOUT IN DE UITOEFENING VAN EEN RECHTSVORDERING - TEGENPARTIJ - SCHADE - ADVOCATENKOSTEN - HONORARIA - VERGOEDING 1º De R.S.Z. kan het bedrag van de door de werkgever verschuldigde bijdragen alleen globaal vaststellen indien dat bedrag niet preciezer kan worden bepaald. Die onmogelijkheid veronderstelt dat de R.S.Z., ondanks alle reeds voorhanden gegevens, niet alle inlichtingen die hij voor de berekening van de bijdragen nuttig achtte, heeft kunnen inwinnen bij de werkgever die zijn aangifteverplichtingen niet is nagekomen. (Artt. 21, 22 en 22bis Sociale-Zekerheidswet Werknemers 1969)
Page 1 and 2:
MET DE CONCLUSIES EN ANNOTATIES VAN
Page 3 and 4:
1828 HOF VAN CASSATIE 2.9.08 - Nr.
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
1842 HOF VAN CASSATIE Nr. 444 - 3.9
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74: 1898 HOF VAN CASSATIE 9.9.08 - Nr.
Page 99 and 100: 1924 HOF VAN CASSATIE Nr. 466 - 11.
Page 123: 1948 HOF VAN CASSATIE 15.9.08 - Nr.
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242:
Page 243 and 244:
Page 245 and 246:
Page 247 and 248:
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
show all

AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?