AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 473 - 15.9.08 HOF VAN CASSATIE 1949
grond op de volgende gronden:
- de eisers verwarren het begrip budget van het ziekenhuis met het begrip prijs per verpleegdag;
- de artikelen 94 en 95 van de wet op de ziekenhuizen houden geen verband met de
prijs per verpleegdag maar met het budget van de financiële middelen van het ziekenhuis;
- het budget wordt volgens artikel 94 geacht alle verblijfkosten te dekken, met uitzondering
van die welke opgesomd worden in artikel 95;
- indien de prijs van een verpleegdag gelijkgesteld wordt met het budget, zoals de eisers
dat ten onrechte doen, heeft de vermelding in artikel 140, §1, 3°, van de wet op de ziekenhuizen
geen enkele betekenis, daar alle kosten per definitie gedekt worden door het budget,
met uitzondering van die welke opgesomd worden in artikel 95;
- het begrip budget heeft daarenboven betrekking op de verhouding ziekenhuis-Staat,
terwijl het begrip prijs per verpleegdag betrekking heeft op de verhouding ziekenhuis-patiënt;
- nergens in de wet op de ziekenhuizen wordt vermeld dat de prijs per verpleegdag alles
moet omvatten wat door het budget forfaitair gedekt wordt;
- krachtens het nieuwe artikel 95, 4°, van de wet op de ziekenhuizen, dat ten tijde van
de ziekenhuisopname van de eiser niet van kracht was, zijn de kosten van het endoscopisch
materiaal thans opgenomen in het budget van de financiële middelen van het ziekenhuis
en vallen dus niet ten laste van de patiënt;
- die kosten vielen ten tijde van de oude wet, toen de eiser bij de verweerster was opgenomen,
a contrario ten laste van de patiënt;
Met die redenen beslist het bestreden vonnis niet wettig dat de rechtsvordering gegrond
is en veroordeelt het de eisers niet wettig tot betaling van het endoscopisch materiaal
(schending van alle, in de aanhef van het middel vermelde bepalingen).
Het bestreden vonnis beslist niet wettig dat de artikelen 94 en 95 van de wet op de ziekenhuizen
geen verband houden met de prijs per verpleegdag. Bijgevolg beslist het niet
wettig dat de vordering van de verweerster gegrond is en veroordeelt het de eisers dus niet
wettig tot betaling van het bedrag van 440,43 euro, vermeerderd met de interest en de kosten
(schending van alle, in de aanhef van het middel vermelde bepalingen).
III. BESLISSING VAN HET HOF
Luidens artikel 89 van de wet op de ziekenhuizen, gecoördineerd door het koninklijk
besluit van 7 augustus 1987, zoals het van toepassing was vóór de opheffing
ervan bij artikel 83 van de wet van 14 januari 2002, is de prijs per verpleegdag
die, niettegenstaande elk strijdig beding, mag worden aangerekend, de
prijs die overeenkomstig de bepalingen van deze wet wordt vastgesteld door de
minister die de volksgezondheid onder zijn bevoegdheid heeft.
Artikel 87, eerste lid, van dezelfde wet, zoals het op de feiten van toepassing
is, bepaalt dat de minister voor ieder ziekenhuis, op basis van een budget van financiële
middelen en van een afzonderlijk quotum van verpleegdagen, de prijs
per verpleegdag vaststelt.
Krachtens artikel 94, eerste lid, van die wet, zoals het op de feiten van toepassing
is, dekt het budget van het ziekenhuis op forfaitaire wijze alle kosten die
verband houden met het verblijf in een kamer met meer dan twee bedden en het
verstrekken van zorgen aan de patiënten in het ziekenhuis.
Artikel 95 van die wet, zoals het te dezen op de feiten van toepassing is, geeft