AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

1842 HOF VAN CASSATIE Nr. 444 - 3.9.08
Nr. 444
2° KAMER - 3 september 2008
1º VERJARING — STRAFZAKEN — STRAFVORDERING — SCHORSING -
INLEIDING VAN DE STRAFVORDERING IN EERSTE AANLEG - DUUR VAN DE SCHORSING
2º STRAFVORDERING - VERVAL - VERJARING - SCHORSING - INLEIDING VAN DE
STRAFVORDERING IN EERSTE AANLEG - DUUR VAN DE SCHORSING
1º en 2° De schorsing van de verjaring voortvloeiende uit de inleiding van de strafvordering
in eerste aanleg, blijft, als daartoe grond bestaat en buiten de gevallen die in art. 24
V.T.Sv. zijn bepaald, in de versie toepasselijk op de feiten die vóór 1 september 2003 zijn
gepleegd, ook na het vonnis voortduren; zij kan evenwel niet langer duren dan een jaar
en wordt hoe dan ook slechts verlengd tot de dag waarop de zaak voor de appelrechters
wordt vastgesteld, ook als daar de verjaring van de strafvordering opnieuw gedurende
maximum één jaar kan worden geschorst, onder dezelfde voorwaarden als bij het
voormelde art. 24, 1°, zijn bepaald 1 .
(P. e.a. T. B.)
ARREST (vertaling)
(A.R. P.08.0517.F)
I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF
De cassatieberoepen zijn gericht tegen het arrest van het Hof van Beroep te
Brussel, correctionele kamer, van 7 maart 2008.
De eisers voeren in een memorie, waarvan een eensluidend afschrift aan dit arrest
is gehecht, drie middelen aan.
Afdelingsvoorzitter Frédéric Close heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal Damien Vandermeersch heeft geconcludeerd.
II. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
A. In zoverre de cassatieberoepen gericht zijn tegen de beslissingen die de eisers
veroordelen op de strafvordering:
Ambtshalve middel: schending van de artikelen 21, 21bis, 22, 23 en 24 van de
Voorafgaande Titel van het Wetboek van Strafvordering:
Het arrest veroordeelt de eiseres en verklaart de eiser schuldig aan wanbedrijven,
welke misdrijven onderworpen zijn aan de verjaringstermijn van vijf jaar als
bepaald in artikel 21 van de Voorafgaande Titel van het Wetboek van Strafvordering.
De appelrechters oordelen dat de gezamenlijke, aan ieder van de eisers tenlastegelegde
feiten "de opeenvolgende en voortgezette uitvoering van éénzelfde
strafbaar opzet zijn, de laatste feiten gepleegd zijnde op 31 maart 1997;".
De eerste verjaringstermijn van vijf jaar die, overeenkomstig artikel 23 van de
voormelde Voorafgaande Titel, op die dag een aanvang nam, werd voor het
laatst geldig gestuit door het kantschrift van de onderzoeksrechter van 28 december
2001.
1 Cass., 20 sept. 2000, A.R. P.00.0326.F, A.C. 2000, nr. 482.