AC 09 2008 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 453 - 5.9.08 HOF VAN CASSATIE 1875
schap moet worden gesanctioneerd, omdat de sanctie van de vennootschap de tweede
zaakvoerder van die vennootschap die niet persoonlijk bij de vermeende inbreuken betrokken
is, disproportioneel benadeelt. De vennootschapsrechtelijke structuur doet niets af
aan de tuchtrechtelijk sanctioneerbare gedragingen van de vennootschap en van één van
haar zaakvoerders. Zij levert in geen geval een immuniteit op in hoofde van de vennootschap.
De tuchtrechtelijk gesanctioneerde gedragingen van de vennootschap en haar zaakvoerder
zijn wel degelijk veroorzaakt door onderscheiden gedragingen. Wat de vennootschap
betreft zijn dit de hoger omschreven onwaardige gedragingen en inbreuk op het retentieverbod;
wat de zaakvoerder betreft, is het de nalatigheid van de zaakvoerder om er voor te
zorgen dat zijn vennootschap de plichtenleer volgt en derhalve geen onwaardige handelingen
stelt of zich ten onrechte beroept op het retentieverbod.
De tenlasteleggingen blijven bewezen, zowel in hoofde van de vennootschap als van de
zaakvoerder. De Commissie van beroep sluit zich aan bij de overwegingen van de Tuchtcommissie
die hier als herhaald worden beschouwd, in de mate dat zij niet strijdig zijn
met de voorgaande overwegingen van de Commissie van beroep".
Grieven
De eisers hebben in een regelmatig genomen akte tot hoger beroep, verzonden per aangetekend
schrijven van 13 december 2006, opgeworpen (p. 17-18) dat de opgelegde
tuchtsanctie (schorsing van veertien dagen) in hoofde van de beide eisers niet in verhouding
staat tot de beweerde inbreuken, temeer daar deze bestraffing ook disproportionele
gevolgen heeft voor de andere zaakvoerder van de bvba Accountantskantoor Herrebosch
& Co en voor het personeel en cliënteel van het accountantskantoor. De eisers hebben
deze grief herhaald in hun regelmatig neergelegd verweerschrift (p. 18-19).
Hieruit volgt dat de Commissie van beroep, enkel mits miskenning van het evenredigheidsbeginsel
zoals vervat in artikel 3 EVRM, heeft kunnen beslissen dat de opgelegde
tuchtstraf in hoofde van de beide eisers moet worden gehandhaafd (schending van artikel
3 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens).
III. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
(...)
Tweede middel
3. De rechter bepaalt binnen de bij de wet en het EVRM gestelde perken, in
feite en derhalve onaantastbaar de sanctie die hij in verhouding acht met de
zwaarte van de bewezen verklaarde inbreuken.
Het Hof vermag evenwel na te gaan of uit de vaststellingen en overwegingen
van de bestreden beslissing blijkt dat de Nederlandstalige Commissie van beroep
van het Instituut van de accountants en de belastingconsulenten een kennelijke
onevenredige sanctie heeft opgelegd en zodoende artikel 3 EVRM heeft geschonden.
4. Met overname van de redenen van de beroepen beslissing grondt de appelbeslissing
de tuchtsanctie van 14 dagen schorsing op:
- de verkeerde ingesteldheid bij het beantwoorden van briefwisseling;
- de moeilijke omstandigheden waaronder de firma van de raadsman van de eisers
werkt met verwijzing naar een faillissement, een klacht en de ingewikkelde
en grimmige sfeer van de samenwerking;