l. ULUSLARARASI SPOR HUKUKU KURULTAYI - Ankara Barosu

I. Uluslararası Spor Hukuku Kurultayı
sin!” diyerek yanıt veriyor. Mario da Jimmy gibi maaşını almak istiyor. Buradaki
sunumumda hakkında konuşacağım ana konu bu iki potansiyel uyuşmazlık.
PowerPoint sunusuna çok fazla odaklanmamanızı rica ediyorum, zaten bu sunularından
çok da hoşlandığım söylenemez. Yine de sunuyla sizlere, nelerden
konuşacağım konusunda yol göstermek istedim. Şimdi senaryolara dönersek, federasyonların
bu tür uyuşmazlılarda ne kadar rol aldığı sorusu karşımıza çıkıyor.
Öncelikle, Uluslararası Basketbol Fe derasyonu, FIBA, ile başlamak istiyorum.
Buradaki yanıt oldukça basit; FIBA hiçbir rol almıyor. FIBA’nın sistemi her zaman
böyle olmuştur. Oyuncular ile ku lüpler arasında yapılan özel hukuk sözleşmeleri,
istihdam sözleşmeleri oyuncuların ve kulüplerin sorumluluğundadır ve
federasyon bu sürece dahil değildir.Son 25 yıl içerisinde,benim de dahil olduğum
birçok olayda, oyuncuların sözleşmeden doğan açık uyuşmazlıklarla ilgili olarak
FIBA’dan yardım isteğiyle karşılaştım. FIBA’nın buradaki yanıtı ise, her zaman
“Üzgünüz ama kendi başınızın çaresine bakmanız gerekiyor”, olmuştur. Aslına
bakılırsa, bir çok ülkede ­burada isimlerini vermeyeceğim­, oyuncular kaybetmiştir.oyuncular
çaresiz kalmakta ve dilini anlamadıkları bir avukata başvura rak, anlayamadıkları
bir mahkeme sisteminin içerisine girmek zorunda kalmaktadır. Birçok
oyuncunun bu süreçte davadan vazgeçtiğini ve alacakları $250.000 veya daha
fazla olsa da, federasyondan yardım alamadığı ve devlet mahkemelerine git mek
istemediği için, kısaca davadan vazgeçme yolunu seçtiğini biliyorum. FIBA’nın
menajerlerin acil isteği üzerine iki ya da üç yıl önce aldığı kararın ardındaki neden
de budur. Bildiğiniz gibi, basketbolda henüz güçlü bir uluslararası oyuncu sendikası
veya örgütü söz konusu olmadığından, menajerler büyük rol oynamaktadır.
Gele cekte bu tür örgütlenmeler olabilir ama henüz böyle bir sendika yoktur. Menajerler
birkaç yıl önce FIBA’ya başvurarak, “Alacaklarımızı tahsil edebilmemiz
için bizim için/oyuncular için bir şeyler yapmalısınız, bize yardım edin,” demişti.
O dönemdeki düşünce, FIBA’nın İsviçre Hukuku nezdinde bağımsız bir tahkim
mahkemesi oluşturma çabasına gireceği yönündeydi. Bu cesurca bir girişimdi,
çünkü öncelikle benim de oldukça aşina olduğum bir spor tahkimi mahkemesi
za ten var. Ancak, bu spor tahkimi mahkemesinin dezavantajı, bu tür uyuşmazlıklardaki
sürecin hala çok uzun sürmesidir. Dolayısıyla, o günkü ve bugün de
devam eden düşünce, oyuncuların adalete çok hızlı, kolay ve sorunsuz bir şekilde
erişmelerini sağlayabilecek bir sistemin oluşturulmasıdır. Ayrıca, kurulacak olan
tahkim mahkemesi herhangi başka bir yerde değil, İsviçre’de kurulacaktır, çünkü
İsviçre muhtemelen dünyanın en liberal tahkim merkezidir. Burada önemli
nokta –duyunca sizin de anlayacağınızı gibi­, İsviçre’de iş hukuku uyuşmazlıklarının
tahkime götürülebilmesidir. Tam olarak emin değilim ama zannediyorum,
Türkiye’de de iş hukuku uyuşmazlıkları tahkime götürülememektedir. Almanya
dahil olmak üzere birçok ülkede, iş hukuku uyuşmazlıklarının tahkimi ni engelleyen
kurallar vardır. İsviçre’de ise, iş hukuku uyuşmazlıklarının tahkime götürülmesi
tamamıyla normal bir süreçtir. Burada durumun, FIBA’nın dahil oldu ğu
kararlarda ise farklı olduğunu belirtmeliyim. Federasyon kuralları çerçevesinde,
213