l. ULUSLARARASI SPOR HUKUKU KURULTAYI - Ankara Barosu

I. Uluslararası Spor Hukuku Kurultayı
Burada iş hukuku ilkeleriyle spor hukuku ilkelerinin yan yana uygulandığını,
bir ölçüde çatıştığını görmekteyiz. Temel olarak bir hizmet ilişkisi söz konusu, bir
spor cuyla, antrenörle kulüp arasındaki ilişki bir hizmet ilişkisi olarak değerlendirildiğinde
hizmetin serbest işgücünün serbest dolaşımı ilkesinin uygulanması
büyük önem taşıyor, ama öte yandan büyük bir, karşı bir ağırlık var. Sporun
özellikleri, spor sis teminin getirdiği yapı, spor sektörü de bu yapının işgücü, klasik
işgücü ve serbest dolaşımıyla değerlendirilmesinden hoşlanmıyor, ama yan
yana geçinmek zorunda iki sektör de, çok sempatik olmasa da ilişkiler karşılıklı
fedakarlıklarla ağır eleştiriler de olsa bazen katlanma düzeyinde devam ediyor.
Dolayısıyla 1974 yılında ve 1976 yılındaki Dona kararlarıyla bu ayrımcılık yasağı
başladı. Daha sonra Avrupa Birliğin de benim temel olarak vermek istediğim
Bomsan kararı hem ayrımcılık yasağının ortadan kaldırılması ve Avrupa Birliği
içerisinde de serbest dolaşımın gerçek anlam da sağlanması yolunda temel bir karar
oldu. Bu arada yargı kararları yanında çeşitli raporlar, sporu ilgilendiren çeşitli
raporlar söz konusu oldu. Örneğin, 1997 yılında Doris Pek raporu birliğin spor
alanındaki rolüne ilişkin bir rapor niteliğindeydi.
Dün de belirtmiştim çok kısa olarak; Avrupa Birliği anlaşmasında resmi metinlerde
doğrudan doğruya sporla ilgili kapsamı belirten bir düzenleme yok, ama
ekonomik niteliği dolayısıyla, işgücü ilişkileri dolayısıyla Avrupa Birliği de “bu
be nim düzenleme alanım içerisinde” demektedir. 1999 yılında Helsinki raporu
sporun yapısını ve topluluk bünyesinde sporun sosyal etkilerini düzenledi. Avrupa
spor modeli çalışmaları devam etti. Bu arada tabii çeşitli kararlar söz konusu
oldu. Be lirttiğim yapıyı düzenleyen çeşitli yönleriyle yenilikler getiren kararlar söz
konusu oldu. Bunlara girmiyorum. 2003 Temmuzunda da ilk kez spor Avrupa
Sözleşme si kapsamında zikredildi. 2005 yılında ilk defa resmi bir metinde bağımsız
olarak sporun hukuki temelinin yer aldığını görüyoruz Avrupa Anayasasında,
ama bunun gerçekleşememesi nedeniyle tabii bunun yürürlükte bir hüküm olarak
kabul etme miz mümkün değil, ama Avrupa hukukunda bu ilk kez sözleşme
metninde yer al ması itibariyle çok önem verilen bir husus. Bu arada önemli bir
gelişme de oldu; 13.02.2007 tarihinde Avrupa parlamentosu Avrupa’da profesyonel
futbolun gele ceğine ilişkin geniş bir rapor hazırladı. Hatta, ona kesin rapor
da denilmektedir ve bu arada yaklaşık 60 kalem de öneri getirildi. Spor sektörünün
hiç hoş karşılamadığı bir durum olarak ortaya çıktı. Genç oyuncuların
korunması, şeffaflık, özellikle finans konusunda ve büyük kulüplerde özellikle
spor aracılarının denetlenmesi, bu çok çeşitli açılardan önem taşımaktadır. 60
kalemde, bir bağımsızlık, özerklik, otonomi denirken 60 kalemde bir denetim
ve dolayısıyla bu hiç hoş karşılanmadı. Sadece rekabet hukuku yönü değil ve bu
konudaki hoşnutsuzluğu da gerek Uluslararası Olimpiyat Komitesi, gerekse FIFA
yazılı olarak da ifade ettiler.
Avrupa Birliği “spor benim de ilgi alanımdır, işgücü ilişkileri dolayısıyla ekonomik
niteliği taşıdığı için ben bununla ilgili düzenlemeleri yaparım” dedi. Bu da
tabii özerklikle bağdaşmıyor. Genellikle bu konuda problem ortaya çıktığında
301