l. ULUSLARARASI SPOR HUKUKU KURULTAYI - Ankara Barosu

I. Uluslararası Spor Hukuku Kurultayı
malar başka ülkelerde de olduğu gibi hakların kime ait oldukları noktasında
yoğun laşmaktadır. 16 Temmuz 1984 tarihli Spor Yasası, 6 Temmuz 2000’de modifiye
edilmiştir ve bu yasanın 12. Maddesi’nde hakların sahipliği konusunda
kesin bir ifade yer almaktadır.
Madde 12 uyarınca; Fransa Futbol Federasyonu, organize ettiği tüm sportif etkinliklerin
ticari haklarının tek sahibidir. Bu durumdan rahatsızlık duyan UCPF
üye leri, Avrupa Komisyon’u nezdinde, LNF ve FIFA’ya karşı haksız rekabet konulu
bir şikayette bulunmuşlardır. Özellikle Lyon, Strasbourg, Lens, Bordeaux,
Marseille ve PSG kulüpleri kendilerine ait olduğunu öne sürdükleri hakları almak
için mücadele vermektedirler. Argümanlarının önemli noktası ise, Avrupa düzeyinde
birçok kulü bün bahis konusu hakları kendilerinin sahip olduğu ve kıta
çapında haksız rekabetin mağduru oldukları yönündedir.Ancak Fransa’daki uygulamada,
LNF ve FFF arala rında yaptıkları ve yasayla onaylanan Finansal Anlaşma
çerçevesinde ilgili hakları LNF satma yetkisine münhasıran sahiptir. Fakat yapılan
anlaşmalar hem LNF hem de FFF tarafından imzalanmalıdır.
Fransa, görüldüğü gibi, Avrupa ülkeleri içinde belki de en farklı ülke
konumunda dır. Bu yapı ve sisteme sebep olarak Fransa’nın sosyal bir devlet olması
ve birçok konuda olduğu gibi sporda toplumsal yarar esasını göz önüne alması
gibi faktörler gösterilebilir. Bu ülkede kulüplerin borsa aracılığı ile halka arz
yapmalarının devlet tarafından yasaklanmış olması da futbolun medya haklarını
ilgilendiren bir başka önemli husustur.
Tüm bu ulusal bazdaki yasal düzenlemelere rağmen, özellikle Fransa’nın önde
gelen profesyonel futbol kulüpleri, Avrupa Komisyonu nezdinde yasal yollardan
iti razlarını sürdürmektedirler.
İTALYA
Önceki bölümlerde incelenen ülkelerde olduğu gibi İtalya’nın medya hakları
ko nusunda durumunun analizine futbol yapılanmasını inceleyerek başlamak faydalı
olacaktır.
İtalyan Futbol Federasyonu’nun görevi, ülkedeki futbol faaliyetini düzenlemek,
kontrol etmek ve teşvik etmektir. Her ne kadar İtalya’da sistem futbol
özerkliğine dayansa da FIGC, diğer tüm sportif federasyonlar gibi CONI (Comite
Olimpico Na zionale İtaliana) isimli İtalyan Ulusal Olimpiyat Komitesi’nin
altında görevlerini sür dürür. İtalya’da CONI’nin statüsü, Türkiye’deki Gençlik
Spor Genel Müdürlüğü’ne benzetilebilir.
FIGC Statüleri, aynı zamanda bünyesinde bulunan futbol ile ilgili tüm kurumların
(Ligler) anayasasını da oluşturur. Bu kurumlar, Lega Calcio (İtalya 1. ve
2. Futbol Ligi), Lega Professionisti (İtalya 3. Ligi) ve Lega Nazionale Dilettanti
(Amatör Futbol Ligleri, Futsal Ligi ve Bayanlar Futbol Ligi)’ dan meydana gelmektedirler.
347