Sprawozdanie z działalności NIK w 2003 roku (plik PDF)

Tendencjê wzrostow¹ zaobserwowano tak¿e w czynach polegaj¹cych na poœwiadczeniu nieprawdy w dokumentach,
fa³szowaniu dokumentów, jak równie¿ u¿ywaniu tego rodzaju dokumentów (wzrost w latach 2002-
2003 z 16 do 25, tj. o 56%).
Tendencjê spadkow¹ odnotowano natomiast w odniesieniu do czynów polegaj¹cych na nadu¿yciu uprawnieñ
lub niedope³nieniu obowi¹zków przez funkcjonariusza publicznego (z 24 w 2002 r. do 11 w 2003 r., tj. o 54%) oraz
na dzia³aniu okreœlonej osoby na szkodê spó³ki handlowej (z 8 w 2002 r. do 2 w 2003 r., tj. o 75%).
Oprócz zawiadomieñ NIK skierowa³a do s¹dów grodzkich 3 wnioski o ukaranie za pope³nione wykroczenia
(okreœlone w: art. 66 ust. 1 i 2 ustawy – Prawo dzia³alnoœci gospodarczej, art. 93 pkt 7 ustawy – Prawo budowlane
i art. 60 1 § 1 Kodeksu wykroczeñ).
Zawiadomieniami i wnioskami o ukaranie objêto ³¹cznie 136 osób, z których 124 zajmowa³y stanowiska
kierownicze (w 2002 r. – odpowiednio 87 i 80 osób). Ponadto w toku kontroli ujawniono i zg³oszono organom
œcigania straty w mieniu w wysokoœci 620 mln z³ (w 2002 r. – 73,7 mln z³).
Wyniki rozpatrzenia skierowanych zawiadomieñ
Dzia³alnoœæ kontrolna Najwy¿szej Izby Kontroli
Spoœród spraw przekazanych organom œcigania i s¹dom grodzkim (dotyczy wykroczeñ), w okresie sprawozdawczym
zakoñczone zosta³y postêpowania w 22 sprawach, z tego: w 2 wniesiono akty oskar¿enia, w 7
odmówiono wszczêcia postêpowania, w 12 wydano decyzje umarzaj¹ce postêpowania karne (wobec braku
znamion czynu zabronionego – 10 spraw oraz wobec niepope³nienia czynu – 2 sprawy); w jednej sprawie s¹d
grodzki wyda³ wyrok skazuj¹cy.
Na postanowienia o odmowie wszczêcia lub umorzenia postêpowania z³o¿ono 6 za¿aleñ, z których 3 zosta³y
uwzglêdnione, zaœ jedno nie zosta³o do koñca roku rozpoznane. W wypadku 2 za¿aleñ odmówiono ich
rozpoznania, poniewa¿ zosta³y z³o¿one przez podmiot nieuprawniony. W pozosta³ych sprawach za¿aleñ nie
sk³adano. 2/
W 2003 r. organy powo³ane do œcigania przestêpstw i wykroczeñ zawiadomi³y NIK o wydaniu 76 decyzji
koñcz¹cych postêpowania prowadzone w wyniku wniesienia przez Izbê, zarówno w 2003 r., jak i w latach poprzednich,
zawiadomieñ lub wniosków o ukaranie, w tym o: wniesieniu 18 aktów oskar¿enia (w 2002 r. – 19),
3 decyzjach warunkowo umarzaj¹cych postêpowania karne (w 2002 r. – równie¿ 3), 7 postanowieniach o odmowie
wszczêcia postêpowania karnego (w 2002 r. – 2 postanowienia), 47 decyzjach umarzaj¹cych postêpowania
karne (w 2002 r. – 40), z tego 27 – wobec braku znamion czynu zabronionego, 14 – wobec niepope³nienia czynu
b¹dŸ braku dowodów pope³nienia przestêpstwa, 3 – wobec znikomej spo³ecznej szkodliwoœci czynu oraz 3 –
z uwagi na œmieræ podejrzanego lub jego niewykrycie, a tak¿e w jednej sprawie o wyroku s¹du grodzkiego.
Na postanowienia o odmowie wszczêcia lub umorzeniu postêpowania z³o¿ono 24 za¿alenia, z tego 7 zosta-
³o uwzglêdnionych, jedno nie zosta³o uwzglêdnione, w 6 odmówiono rozpoznania za¿alenia wskutek z³o¿enia
go przez podmiot nieuprawniony; co do pozosta³ych spraw brakuje informacji o ich rozpoznaniu.
W okresie sprawozdawczym zwiêkszy³a siê liczba wydanych przez organy œcigania decyzji koñcz¹cych
postêpowania. NIK powiadomiona zosta³a o 76 takich decyzjach (w 2002 r. – o 64 decyzjach). Wzros³a te¿
liczba wydanych decyzji o umorzeniu postêpowañ – 47 w 2003 r., przy 40 w 2002 r.
W nastêpstwie zawiadomieñ skierowanych przez NIK w 2003 r. i w latach poprzednich, w³aœciwe jednostki
prokuratury wnios³y do s¹du 18 aktów oskar¿enia (w 2002 r. – 19). Akty te wnoszone by³y do s¹dów najczêœciej
w zwi¹zku ze stwierdzonym naruszeniem art. 231, art. 270 i art. 296 § 1 i 3 Kodeksu karnego. 3/
2/
NIK nie zawsze ma legitymacjê procesow¹ do wykonywania prawa pokrzywdzonego – na podstawie art. 49 § 4 Kodeksu postêpowania karnego, w
zwi¹zku z czym nie wszystkie decyzje mog³y zostaæ zaskar¿one.
3/
Por. wiersze 1, 2 i 5 w tabeli Nr 10 ilustruj¹cej strukturê czynów zabronionych, stanowi¹cych podstawê przekazania w 2003 r. organom œcigania zawiadomieñ
o pope³nieniu przestêpstwa lub wykroczenia.
112