Sprawozdanie z dziaÅalnoÅci NIK w 2003 roku (plik PDF)
Sprawozdanie z dziaÅalnoÅci NIK w 2003 roku (plik PDF)
Sprawozdanie z dziaÅalnoÅci NIK w 2003 roku (plik PDF)
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
3.<br />
obowi¹zuj¹cego modelu oœwiaty. Od 1999 r. mo¿liwoœæ<br />
nauki w zasadniczych szko³ach zawodowych<br />
maj¹ bowiem jedynie siedemnastoletni absolwenci<br />
gimnazjów, natomiast uczestnicy OHP musz¹ ³¹czyæ<br />
naukê i pracê ju¿ od piêtnastego <strong>roku</strong> ¿ycia.<br />
Za poœrednictwem OHP w 2001 r. pracy poszukiwa³o<br />
87 tys. osób, zaœ rok póŸniej – 108 tys. Trudno<br />
oceniæ efekty tej dzia³alnoœci, bowiem ani pracodawcy,<br />
ani bezrobotni, którym przedstawiono oferty, nie<br />
mieli obowi¹zku powiadamiania komend wojewódzkich<br />
OHP o podjêciu lub niepodjêciu pracy. W tej sytuacji<br />
<strong>NIK</strong> za nierzetelne uzna³a przekazane Ministrowi<br />
Pracy i Polityki Spo³ecznej dane o liczbie osób, które<br />
korzystaj¹c z pomocy OHP otrzyma³y pracê.<br />
3. Wype³nianie powinnoœci w dziedzinie pomocy<br />
spo³ecznej równie¿ niejednokrotnie przerasta³o<br />
mo¿liwoœci administracji publicznej. Kontrola realizacji<br />
wybranych zadañ w zakresie pomocy spo-<br />
³ecznej przez administracjê samorz¹dow¹ powiatów<br />
[por. za³. Nr 3, str. 53] ujawni³a, i¿ powiatowe<br />
centra pomocy rodzinie oraz miejskie oœrodki pomocy<br />
rodzinie tylko w niewielkim stopniu wywi¹zywa³y<br />
siê z na³o¿onych na nie funkcji kreatora polityki spo-<br />
³ecznej. W zdecydowanej wiêkszoœci skontrolowanych<br />
centrów opracowano wprawdzie powiatowe<br />
strategie rozwi¹zywania problemów spo³ecznych,<br />
jednak w czêœci z nich nie okreœlono zasad wspó³dzia³ania<br />
z lokalnymi instytucjami publicznymi i organizacjami<br />
pozarz¹dowymi, potrzeb finansowych,<br />
ani Ÿróde³ pozyskiwania niezbêdnych œrodków. Ponad<br />
po³owa skontrolowanych jednostek nie realizowa³a<br />
takich ustawowych obowi¹zków, jak finansowanie<br />
powiatowych oœrodków wsparcia, organizowanie<br />
i prowadzenie oœrodków adopcyjno-opiekuñczych,<br />
oœrodków interwencji kryzysowej, ognisk wychowawczych,<br />
œwietlic i klubów œrodowiskowych dla<br />
dzieci i m³odzie¿y.<br />
Podstawow¹ tego przyczyn¹ by³y zbyt niskie,<br />
w stosunku do zakresu zadañ powiatów okreœlonych<br />
w ustawie o pomocy spo³ecznej, kwoty dotacji z bud¿etu<br />
pañstwa przekazywane przez wojewodów i niewystarczaj¹ce<br />
œrodki w³asne. Prawid³owe funkcjonowanie<br />
co pi¹tej spoœród objêtych kontrol¹ jednostek<br />
utrudnia³ brak odpowiedniej bazy lokalowej, niepe³na<br />
obsada kadrowa oraz niedostateczne wyposa¿enie<br />
w sprzêt techniczny.<br />
W tej sytuacji dzia³alnoœæ merytoryczna centrów<br />
koncentrowa³a siê g³ównie na organizowaniu us³ug<br />
w domach pomocy spo³ecznej, prowadzeniu placówek<br />
opiekuñczo-wychowawczych, organizowaniu opieki<br />
w rodzinach zastêpczych oraz przyznawaniu pomocy<br />
na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki i zagospodarowanie<br />
osobom opuszczaj¹cym placówki opiekuñczo-wychowawcze<br />
i rodziny zastêpcze. Na te cele wydatkowano<br />
98% posiadanych œrodków. Jednak na ocenê<br />
nawet tak okrojonej dzia³alnoœci, wp³yn¹æ musi fakt,<br />
¿e w co trzeciej spoœród skontrolowanych jednostek<br />
nale¿ne rodzinom zastêpczym œrodki finansowe wyp³acano<br />
z opóŸnieniem lub zani¿ano wysokoœæ wyp³acanych<br />
kwot. Podobna zw³oka mia³a miejsce przy udzielaniu<br />
pomocy pieniê¿nej i rzeczowej wychowankom<br />
rodzin zastêpczych, a warunki w wiêkszoœci domów<br />
pomocy spo³ecznej oraz placówek opiekuñczo-wychowawczych<br />
odbiega³y od przyjêtych za standardowe.<br />
Ustalenia kontroli okaza³y siê zbie¿ne z uwagami<br />
Biura Rzecznika Praw Dziecka, wyra¿onymi na podstawie<br />
wizytacji przeprowadzonych w 2001 r. Wynika³o<br />
z nich, ¿e relacje miêdzy administracj¹ rz¹dow¹ a jednostkami<br />
samorz¹du zak³óca³ brak jednoznacznie<br />
okreœlonych procedur i regu³ wspó³pracy oraz sta³ych<br />
zasad finansowania zadañ na szczeblu powiatu. Równie¿<br />
w opinii Biura, rozwi¹zywanie narastaj¹cych od<br />
lat problemów spo³ecznych wymaga³o nadk³adów finansowych<br />
przekraczaj¹cych mo¿liwoœci powiatu.<br />
4. Krytyczne uwagi dotyczy³y gospodarki zasobami<br />
mieszkaniowymi gmin [por. za³. Nr 3, str. 92],<br />
wa¿nej z punktu widzenia przydatnoœci wszelkich programów<br />
stawiaj¹cych sobie za cel ograniczanie obszarów<br />
ubóstwa i zapewnienie minimum godziwej<br />
egzystencji ubo¿szej czêœci spo³eczeñstwa. Kontrola,<br />
której celem by³o m.in. zbadanie stanu substancji<br />
mieszkaniowej oraz sposobu zarz¹dzania zasobami<br />
mieszkaniowymi wykaza³a, ¿e w latach 2000-2001<br />
i pierwszej po³owie 2002 r. gminy nie wywi¹zywa³y siê<br />
w sposób zadowalaj¹cy z na³o¿onych na nie obowi¹zków.<br />
Ustalono m.in., i¿ 14 spoœród 20 skontrolowanych<br />
urzêdów miast i gmin nie mia³o wieloletniego<br />
programu gospodarowania zasobami mieszkaniowymi,<br />
zaœ 2 urzêdy – uchwalonych zasad wynajmowania<br />
lokali wchodz¹cych w sk³ad gminnej substancji<br />
mieszkaniowej. Czêœæ gmin nie zna³a nawet dok³adnej<br />
liczby w³asnych budynków i lokali mieszkalnych.<br />
204
Change language