TARJUMA AND TAFSIER QURAN BY KUSHKAKI AND SALJUQI CONTENTS

﴿٢٨﴾ ف ا ‏ِذ ا
اسْ‏ ت و يْت اَنت و م ن مَّع ك ع ل ى الْفُلْكِ‏ ف قُلِ‏ الْح مْدُ‏ لِلَّهِ‏ الَّذِي ن جَّان ا مِن الْق وْمِ‏ الظَّالِمِين
و هنگاميکه تو و همراهانت در كشتى جابجا شدید،‏ پس بگو:‏
ستمگار نجات بخشيد.‏
«
»
﴾٢٩﴿
« و بگو:‏
» مى آری.‏
﴾٣٠﴿
و قُل رَّبِّ‏ اَنزِلْنِي مُنز لًا مُّب ار كًا و اَنت خ يْرُ‏ الْمُنزِلِين
ستایش مر خدای را،‏ ذاتى كه ما را از قوم
پروردگارا،‏ مرا به جای با بركتى فرود آر،‏ و تو ‏)ذاتى ‏]هستى[‏ كه(‏ به شایسته ترین شيوهای ما را فرود
ا ‏ِنَّ‏ فِي ذ ‏َٰلِك ل ا ي اتٍ‏ و ا ‏ِن كُنَّا ل مُبْت لِين
بيگمان درین ‏)داستان(‏ نشانه هایى است،‏ و ما واقعاً‏ ‏)شما را(‏ آزمایش كننده ایم.‏
﴾٣١﴿
ثُمَّ‏ اَنش ا ‏ْن ا مِن ب عْدِهِمْ‏ ق رْنًا ا خ رِين
سپس بعد از ایشان دورۀ دیگری بوجود آوردیم.‏
﴾٣٢﴿
ف اَرْس لْن ا فِيهِمْ‏ ر سُ‏ ولًا مِّنْهُمْ‏ اَنِ‏ اعْبُدُوا اللَّه م ا ل كُم مِّنْ‏ ا ‏ِل ‏َٰهٍ‏ غ يْرُهُ‏
اَفل ا ت تَّقُون ۛ
پس در ميان شان رسولى را از خودشان فرستادیم ‏)تا به ایشان ابالغ كند(‏ كه:‏ « خدا را بپرستيد،‏ جز او برای
شما خدایى نيست،‏ آیا ‏)از او(‏ نمى ترسيد؟
»
﴾٣٣﴿
و ق ال الْم ل اُ‏ مِن ق وْمِهِ‏ الَّذِين ك ف رُوا و ك ذَّبُوا بِلِق اءِ‏ الْا خِ‏ ر ةِ‏ و اَتْر فْناهُمْ‏ فِي الْح ي اةِ‏ الدُّنْي ا م ا ه ‏َٰذ ا
ا ‏ِلَّا ب ش رٌ‏ مِّثْلُكُمْ‏ ي ا ‏ْكُلُ‏ مِمَّا ت ا ‏ْكُلُون مِنْهُ‏ و ي شْ‏ ر بُ‏ مِمَّا ت شْ‏ ر بُون
كالن شوندگانِ‏ قوم او كه كافر شده بودند،‏ و از لقاء آخرت انکار داشتند،‏ و آنهایى كه بر ایشان در زندگى دنيا
رفاه بخشوده بودیم،‏ گفتند:‏
نوشيد مينوشد.‏
«
»
﴾٣٤﴿
این نيست جز بشری مثل شما.‏ آنچه شما مى خورید ميخورد،‏ و از آنچه شما مى
و ل ئِنْ‏ اَط عْتُم ب ش رًا مِّثْل كُمْ‏ ا ‏ِنَّكُمْ‏ ا ‏ِذًا لَّخ اسِ‏ رُون
و اگر از بشری مثل خود فرمان برید،‏ مسلماً‏ شما درین حال زیانکار خواهيد بود.‏
﴾٣٥﴿
اَي عِدُكُمْ‏ اَنَّكُمْ‏ ا ‏ِذ ا مِتُّمْ‏ و كُنتُمْ‏ تُر ابًا و عِظ امًا اَنَّكُم مُّخْ‏ ر جُون
آیا به شما وعده ميدهد كه چون مردید و خاک و استخوان شدید،‏ بيگمان ‏)بار دیگر از قبرها(‏ برآورده ميشوید؟
﴿٣٦﴾ ه يْه ات ه يْه ات لِم ا تُوع دُون
هيهات،‏ هيهات،‏ از آنچه بشما وعده داده ميشود.‏
﴾٣٧﴿
ا ‏ِنْ‏ هِي ا ‏ِلَّا ح ي اتُن ا الدُّنْي ا ن مُوتُ‏ و ن حْي ا و م ا ن حْنُ‏ بِم بْعُوثِين
‏)برای ما(‏ جز این زندگى دنيا ‏)هيچ چيز دیگری(‏ نيست،‏ مى ميریم و زنده ميشویم،‏ و ما هرگز برانگيخته نمى
شویم.‏