IRE-RA 2003-00 - IBR

goeding van 400.000 BEF, zijnde 400 uren prestaties aan een uurtarief van
1.000 BEF per uur. Acht andere bedrijfsrevisorenkantoren dienden ook een
offerte in. De laagste prijs van deze concurrenten van [XYZ] bedroeg
1.250.000 BEF, vermeerderd met 400.000 BEF voor het eerste jaar, de hoogste
3.250.000 BEF. Gemiddeld vroegen deze concurrenten – abstractie gemaakt
van de eenmalige verhoging gedurende het eerste jaar, die één van hen wenste te
bekomen – 2.023.625 BEF per jaar. Het aantal uren dat deze andere kantoren
meenden nodig te hebben voor de uitvoering van de controleopdracht schommelde
tussen 511 en 950, met een gemiddelde van 659,25, waarbij twee kantoren
bijkomende uren in rekening brachten voor het eerste jaar van de opdracht.
Het uurtarief dat de concurrenten van [XYZ] in hun offerte vermeldden
schommelde tussen 2.295 en 3.000 BEF, met een gemiddelde van 2750 BEF.
De vaststelling dat [XYZ] een vergoeding vroeg die minder dan 20 % bedroeg
van het gemiddelde van de overige inschrijvers, dat haar uurtarief 36 %
bedroeg van het gemiddelde van haar concurrenten en dat zij de opdracht zou
uitvoeren in 60 % van de tijd die de anderen daarvoor gemiddeld meenden
nodig te hebben, bewijst op zich niet dat het bedrag van de vergoeding niet
bepaald werd in functie van de complexiteit van de opdracht en van de aard, de
reikwijdte en de omvang van de prestaties die vereist waren. In het kader van
een vrije mededinging stond het elke inschrijver vrij om aan een zo concurrentieel
mogelijke prijs een offerte in te dienen.
De afwijking, niet enkel met het gemiddelde, maar ook met de concurrent die als
tweede goedkoopste uit de bus kwam, was wel in die mate significant, dat dit
ernstige vragen doet rijzen over de vraag of het mogelijk was om tegen deze vergoeding
de controleopdracht op een behoorlijke wijze uit te voeren.
48. In hun verweerschrift nemen de heer [X] en [XYZ] een tabel op, waarin
zij de prijs, het aantal uren en het uurtarief weergeven dat werd voorgesteld bij
de offertes die in 1999 werden overgemaakt aan (A) voor dezelfde controleopdracht.
Daaruit blijkt dat [XYZ] een globale prijs van 450.000 BEF per jaar
vroeg, op basis van 360 uren prestaties aan 1.250 BEF per uur. De gemiddelde
prijs die door 11 concurrenten werd gevraagd, beliep 1.042.835 BEF.
Het gemiddelde aantal te presteren uren was 405 en het gemiddelde uurtarief
2470 BEF. De verschillen waren kleiner, in die zin dat de vergoeding van
[XYZ] 43 % van het gemiddelde bedroeg, het aantal te presteren uren 89 %
en het uurtarief 50,6 %. De verschillen bleven ook dan nog opmerkelijk, alhoe-
XV
IRE – RAPPORT ANNUEL 2002
261