IRE-RA 2003-00 - IBR

Volgens een brief d.d. 28 februari 2002 van het Instituut had de heer [X] zich
naar aanleiding van dit onderhoud verbonden om de verslagen over te maken
aan het revisorenkantoor (...) tegen 15 maart 2002 en om ze vóór 31 maart
2002 getekend aan het Instituut toe te sturen. Uit een schrijven van 9 april
2002 blijkt evenwel dat deze verslagen nog steeds niet waren overgemaakt.
2. Als verweer riep de heer [X] in dat de confraternele controle weliswaar was
doorgevoerd, doch dat hij de controleverslagen niet had kunnen opmaken wegens
teveel werk en andere omstandigheden.
De Tuchtcommissie stelt vast dat de heer [X] zelf zijn kandidatuur heeft gesteld
en de opdrachten inzake confraternele controle heeft aanvaard. Hij diende
rekening te houden met de bijkomende werklast die daardoor veroorzaakt wordt.
Wanneer hij om een of andere reden de opdracht toch niet kon uitvoeren of voltooien,
diende hij het Instituut daarvan onmiddellijk op de hoogte te brengen.
Door nagelaten te hebben de verslagen, die in het kader van deze confraternele
controle dienden opgesteld te worden, aan de betrokken bedrijfsrevisor en aan het
Instituut mede te delen, heeft de heer [X] gehandeld in strijd met de waardigheid
van het beroep en met het respect dat een bedrijfsrevisor aan zijn confraters
verschuldigd is (artikel 3 van het koninklijk besluit van 10 januari 1994
betreffende de plichten van de bedrijfsrevisoren). Bovendien heeft hij daardoor
het Instituut belemmerd in de uitoefening van het toezicht dat het krachtens zijn
wettelijke opdracht heeft in verband met de uitvoering door zijn leden van de
hun toevertrouwde opdrachten (artikel 18ter van de wet van 22 juli 1953
houdende oprichting van een Instituut der Bedrijfsrevisoren).
De houding van de heer [X] is des te meer laakbaar aangezien hij zelfs niet
heeft geantwoord op de herhaalde briefwisseling van het Instituut, waarvan
sommige aangetekend was verstuurd. Bovendien hield hij zich niet aan de
afspraak die gemaakt was naar aanleiding van het onderhoud dat hij op
25 februari 2002 had met de Commissie Kwaliteitscontrole. Het blijkt dat hij
tot op de dag van de zitting van de Tuchtcommissie de betreffende verslagen nog
steeds niet had neergelegd.
3. De Tuchtcommissie stelt vast dat de heer [X] gehandeld heeft in strijd met
artikel 19bis, 2° van de wet van 22 juli 1953 en dat de tenlasteleggingen
bewezen zijn.
XV
4. Bij het bepalen van de sanctie wordt enerzijds rekening gehouden met de
ernst van de tekortkoming en anderzijds met het feit dat de heer [X] nooit eer-
290
IRE – RAPPORT ANNUEL 2003